Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
ประกาศถึงความชอบธรรม และวิงวอนขอความยุติธรรม
ของดาวิด
1 โปรดพิสูจน์ว่าข้าพเจ้าไม่ผิด โอ พระผู้เป็นเจ้า
ด้วยว่าข้าพเจ้ายึดเอาสัจจะเป็นทางดำเนินชีวิต
และข้าพเจ้าไม่ลังเลที่จะวางใจในพระผู้เป็นเจ้า
2 โอ พระผู้เป็นเจ้า ตรวจสอบข้าพเจ้า และพิสูจน์ใจข้าพเจ้าเถิด
ทดสอบจิตใจและความคิดของข้าพเจ้า
3 ด้วยว่าข้าพเจ้าเห็นความรักอันมั่นคงของพระองค์
และดำเนินชีวิตในความจริงของพระองค์
4 ข้าพเจ้าไม่นั่งมั่วสุมกับคนประพฤติชั่ว
และไม่คบหาสมาคมกับคนหน้าไหว้หลังหลอก
5 ข้าพเจ้าเกลียดพวกทำความชั่ว
และจะไม่นั่งรวมอยู่กับคนเลว
6 ข้าพเจ้าล้างมือแสดงถึงความบริสุทธิ์ใจ
และจะไปที่แท่นบูชาของพระองค์ โอ พระผู้เป็นเจ้า
7 เพื่อจะส่งเสียงร้องขอบคุณ
และบอกเล่าถึงสิ่งมหัศจรรย์ทั้งสิ้นที่พระองค์กระทำ
8 โอ พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้ารักพระตำหนักของพระองค์
และสถานที่ที่พระบารมีของพระองค์ปรากฏอยู่
9 อย่ากำจัดชีวิตข้าพเจ้าไปพร้อมกับพวกคนบาป
หรือกำจัดชีวิตข้าพเจ้าไปพร้อมกับคนกระหายเลือด
10 มือของเขากระทำการอันชั่วร้าย
และมือขวารับสินบนเสมอไป
11 แต่สำหรับข้าพเจ้าแล้ว ข้าพเจ้าเป็นคนที่ยึดเอาสัจจะเป็นทางดำเนินชีวิต
โปรดไถ่ข้าพเจ้าและเมตตาข้าพเจ้าด้วยเถิด
12 เท้าของข้าพเจ้ายืนอยู่บนที่ราบ
ข้าพเจ้าจะสรรเสริญพระผู้เป็นเจ้าในที่ประชุมใหญ่
โยบพูดต่อไป: ไม่มีความหวังในชีวิต
7 มนุษย์ไม่ได้ถูกเกณฑ์ให้ทำงานหนักในโลกหรือ
และชีวิตของเขาเหมือนกับชีวิตของคนรับจ้างมิใช่หรือ
2 เหมือนกับทาสที่คอยหาร่มเงา
และเหมือนกับคนรับจ้างที่รอคอยค่ารับจ้าง
3 ฉันเผชิญกับความว่างเปล่าเดือนแล้วเดือนเล่า
และฉันถูกกำหนดให้พบกับความทุกข์คืนแล้วคืนเล่า
4 เมื่อฉันนอนลง ฉันพูดว่า ‘เมื่อไหร่ฉันจะลุกขึ้น’
แต่กลางคืนก็ยาวนาน และฉันพลิกตัวไปมาจนถึงรุ่งอรุณ
5 ร่างกายของฉันมีหนอนและผงธุลีเกาะติด
ผิวกร้านและแผลปริ
6 วันเวลาของฉันผ่านรวดเร็วกว่ากระสวยของช่างทอผ้า
และวันก็สิ้นสุดลงอย่างสิ้นหวัง
7 ขอพระองค์ระลึกเถิดว่า ชีวิตของข้าพเจ้าเป็นเพียงลมหายใจ
ดวงตาของข้าพเจ้าจะไม่มีวันเห็นสิ่งดีๆ อีก
8 ดวงตาของพระองค์ที่เห็นข้าพเจ้าจะไม่เห็นข้าพเจ้าอีกต่อไป
ขณะที่ดวงตาของพระองค์มองดูข้าพเจ้า ข้าพเจ้าก็จะไม่มีชีวิตอีกแล้ว
9 ขณะที่เมฆจางและเลือนหายไปฉันใด
คนที่ลงไปยังแดนคนตายก็จะไม่กลับขึ้นมาฉันนั้น
10 เขาไม่กลับไปยังบ้านของเขาอีกต่อไป
ที่ของเขาก็ไม่รู้จักเขาอีกเช่นกัน
11 ฉะนั้น ข้าพเจ้าจะไม่ยั้งปากข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าจะพูดจากความเจ็บปวดรวดร้าวของวิญญาณข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าจะบ่นจากความขมขื่นของจิตวิญญาณข้าพเจ้า
12 ข้าพเจ้าเป็นทะเลหรือมังกรทะเล
พระองค์จึงต้องเฝ้าข้าพเจ้าไว้
13 เมื่อข้าพเจ้าพูดว่า ‘เตียงของข้าพเจ้าจะปลอบโยนข้าพเจ้า
ที่เอนกายของข้าพเจ้าจะช่วยทุเลาการพร่ำบ่น’
14 ครั้นแล้วพระองค์ก็ทำให้ข้าพเจ้ากลัวด้วยความฝัน
และทำให้ข้าพเจ้าตกใจด้วยภาพนิมิต
15 ข้าพเจ้าจึงเลือกที่จะให้คนรัดคอตาย
มากกว่าที่จะยังอยู่ในร่างเช่นนี้
16 ข้าพเจ้าเกลียดชีวิตของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าไม่อยากมีชีวิตอยู่ไปตลอดกาล
ปล่อยข้าพเจ้าตามลำพังเถิด เพราะชีวิตข้าพเจ้าเป็นเพียงลมหายใจ
17 มนุษย์เป็นผู้ใด ที่พระองค์เห็นความสำคัญนัก
และพระองค์ต้องเอาใจใส่ด้วย
18 พระองค์จึงไปเยี่ยมเขาทุกเช้า
และทดสอบเขาทุกขณะ
19 พระองค์จะไม่ละสายตาไปจากข้าพเจ้าบ้างเลย
หรือจะไม่ปล่อยข้าพเจ้าตามลำพังแม้เพียงเสี้ยววินาทีหรือ
20 ถ้าหากว่าข้าพเจ้ากระทำบาป ข้าพเจ้าส่งผลกระทบต่อพระองค์อย่างไรหรือ
โอ องค์ผู้เฝ้าดูมนุษย์
ทำไมพระองค์จึงทำให้ข้าพเจ้าเป็นเป้าหมายของพระองค์
ทำไมข้าพเจ้าจึงกลายเป็นภาระกับพระองค์
21 ทำไมพระองค์จึงไม่ยกโทษการล่วงละเมิดของข้าพเจ้า
และรับเอาบาปของข้าพเจ้าไป
บัดนี้ข้าพเจ้าจะนอนตายบนผงธุลี
พระองค์จะเสาะหาข้าพเจ้า แต่ข้าพเจ้าจะไม่อยู่แล้ว”
14 พวกฟาริสีผู้รักเงินได้ยินดังนั้นก็เยาะเย้ยพระเยซู 15 พระองค์กล่าวกับเขาทั้งหลายว่า “ท่านชอบแก้ตัวในสายตาของมนุษย์ แต่พระเจ้าย่อมตระหนักดีถึงใจของท่าน อะไรก็ตามที่นับว่ามีค่าสำหรับมนุษย์ ก็เป็นที่น่าชังในสายตาของพระเจ้า
16 หมวดกฎบัญญัติและหมวดผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า[a]ถูกประกาศจนกระทั่งถึงยอห์น และนับแต่กาลบัดนั้นข่าวประเสริฐเรื่องอาณาจักรของพระเจ้าก็กำลังถูกประกาศ และทุกคนก็พยายามฟันฝ่าเข้าไปในอาณาจักรนั้น 17 สวรรค์และโลกจะสูญไปง่ายเสียยิ่งกว่าที่กฎบัญญัติจุดหนึ่งจะถูกตัดออกไป
18 ผู้ใดที่หย่าร้างจากภรรยาของตนและไปสมรสกับหญิงอื่นนับว่าผิดประเวณี เช่นเดียวกับชายที่สมรสกับหญิงที่หย่าร้างแล้ว
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation