Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

²¹ Þegar beiskja var í hjarta mínu og kvölin nísti hug minn,

²² þá var ég fáráðlingur og vissi ekkert, var sem skynlaus skepna gagnvart þér.

²³ En ég er ætíð hjá þér, þú heldur í hægri hönd mína.

²⁴ Þú munt leiða mig eftir ályktun þinni, og síðan munt þú taka við mér í dýrð.

²⁵ Hvern á ég annars að á himnum? Og hafi ég þig, hirði ég eigi um neitt á jörðu.

²⁶ Þótt hold mitt og hjarta tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð.

²⁷ Því sjá, þeir sem fjarlægjast þig, farast, þú afmáir alla þá, sem eru þér ótrúir.

²⁸ En mín gæði eru það að vera nálægt Guði, ég hefi gjört Drottin að athvarfi mínu og segi frá öllum verkum þínum.

29 Sá sem oftlega hefir ávítaður verið, en þverskallast þó, mun skyndilega knosaður verða, og engin lækning fást.

² Þegar réttlátum fjölgar, gleðst þjóðin, en þegar óguðlegir drottna, andvarpar þjóðin.

³ Sá sem elskar visku, gleður föður sinn, en sá sem leggur lag sitt við skækjur, glatar eigum sínum.

⁴ Konungurinn eflir landið með rétti, en sá sem þiggur mútur, eyðir það.

⁵ Sá maður, sem smjaðrar fyrir náunga sínum, hann leggur net fyrir fætur hans.

⁶ Í misgjörð vonds manns er fólgin snara, en réttlátur maður fagnar og gleðst.

⁷ Réttlátur maður kynnir sér málefni hinna lítilmótlegu, en óguðlegur maður hirðir ekkert um að kynna sér það.

⁸ Spottarar æsa upp borgina, en vitrir menn lægja reiðina.

⁹ Þegar vitur maður á í þrætumáli við afglapa, þá reiðist hann og hlær, en hvíld fæst engin.

¹⁰ Blóðvargarnir hata hinn ráðvanda, en réttvísir menn láta sér annt um líf hans.

¹¹ Heimskinginn úthellir allri reiði sinni, en vitur maður sefar hana að lokum.

¹² Þegar drottnarinn hlýðir á lygaorð, verða allir þjónar hans bófar.

¹³ Fátæklingurinn og kúgarinn mætast, Drottinn ljær ljós augum beggja.

¹⁴ Sá konungur, sem dæmir hina lítilmótlegu með réttvísi, hásæti hans mun stöðugt standa að eilífu.

¹⁵ Vöndur og umvöndun veita speki, en agalaus sveinn gjörir móður sinni skömm.

¹⁶ Þegar óguðlegum fjölgar, fjölgar og misgjörðum, en réttlátir munu horfa á fall þeirra.

¹⁷ Aga þú son þinn, þá mun hann láta þig hafa ró og veita unað sálu þinni.

¹⁸ Þar sem engar vitranir eru, kemst fólkið á glapstigu, en sá sem varðveitir lögmálið, er sæll.

¹⁹ Þræll verður eigi agaður með orðum, því að hann skilur þau að vísu, en fer ekki eftir þeim.

²⁰ Sjáir þú mann, sem er fljótfær í orðum, þá er meiri von um heimskingja en hann.

²¹ Dekri maður við þræl sinn frá barnæsku, vill hann að lokum verða ungherra.

²² Reiðigjarn maður vekur deilur, og bráðlyndur maður drýgir marga synd.

²³ Hroki mannsins lægir hann, en hinn lítilláti mun virðing hljóta.

²⁴ Þjófsnauturinn hatar líf sitt, hann hlýðir á bölvunina, en segir þó ekki frá.

²⁵ Ótti við menn leiðir í snöru, en þeim er borgið, sem treystir Drottni.

²⁶ Margir leita hylli drottnarans, en réttur mannsins kemur frá Drottni.

²⁷ Andstyggð réttlátra er sá, sem ranglæti fremur, og andstyggð óguðlegra sá, sem ráðvandlega breytir.

²⁵ Þá sögðu nokkrir Jerúsalembúar: "Er þetta ekki sá, sem þeir sitja um að lífláta?

²⁶ Og nú er hann að tala á almannafæri, og þeir segja ekkert við hann. Skyldu nú höfðingjarnir hafa komist að raun um, að hann sé Kristur?

²⁷ Nei, vér vitum, hvaðan þessi maður er. Þegar Kristur kemur, veit enginn, hvaðan hann er."

²⁸ Jesús var að kenna í helgidóminum, og nú kallaði hann: "Bæði þekkið þér mig og vitið hvaðan ég er. Þó er ég ekki kominn af sjálfum mér. En sá er sannur, sem sendi mig, og hann þekkið þér ekki.

²⁹ Ég þekki hann, því ég er frá honum og hann sendi mig."

³⁰ Nú ætluðu þeir að grípa hann, en enginn lagði hendur á hann, því stund hans var enn ekki komin.

³¹ En af alþýðu manna tóku margir að trúa á hann og sögðu: "Mun Kristur gjöra fleiri tákn, þegar hann kemur, en þessi maður hefur gjört?"

³² Farísear heyrðu, að fólk var að skrafa þetta um hann, og æðstu prestar og farísear sendu þjóna að taka hann höndum.

³³ Þá sagði Jesús: "Enn verð ég hjá yður skamma stund, og þá fer ég aftur til þess, sem sendi mig.

³⁴ Þér munuð leita mín og eigi finna. Þér getið ekki komist þangað sem ég er."

³⁵ Þá sögðu Gyðingar sín á milli: "Hvert skyldi hann ætla að fara, svo að vér finnum hann ekki? Hann ætlar þó ekki að fara til Gyðinga, sem dreifðir eru meðal Grikkja og kenna Grikkjum?

³⁶ Hvað var hann að segja: ,Þér munuð leita mín og eigi finna, og þér getið ekki komist þangað sem ég er`?"