Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Ang Kasigurohan sa Katawhan sa Dios

Ang Kapuslanan sa mga Panultihon

1 Mao kini ang mga panultihon ni Solomon, nga anak ni David ug hari sa Israel.

² Pinaagi niining mga panultihon, makat-onan mo ang kaalam^[a] ug maayong pamatasan, ug ang pagsabot sa mga pulong nga nagahatag ug kaalam. ³ Motul-id kini sa imong pamatasan aron mahimo kang maalamon, nga nagasubay sa ensakto, matarong, ug makiangayon. ⁴ Maghatag kini ug kaalam sa mga walay nahibaloan, ug maayong pagdesisyon ngadto sa mga kabatan-onan. ⁵ Pinaagi sa pagpamati niini madugangan pa gayod ang kaalam sa mga maalamon ug magiyahan ang mga may kahibalo, ⁶ aron masabtan ang kahulogan sa mga panultihon, mga sambingay, ug mga tigmo sa mga maalamon.

⁷ Ang tawo nga gustong magmaalamon angayng magtahod sa Ginoo. Ang tawong buang-buang^[b] gipakawalay bili ang kaalam ug dili gustong matul-id ang iyang pamatasan.

Ang Tambag sa Paglikay sa mga Tawong Daotan

⁸ Anak, pamatia ang pagtul-id sa imong ginikanan sa imong pamatasan, ⁹ tungod kay kini makapasidungog kanimo sama sa korona ug makapaanyag sama sa kuwintas.

¹⁰ Anak, ayaw pagpadala sa pagpangdani sa mga tawong makasasala ¹¹ o mouban kanila kon moingon sila, “Dali, uban kanamo; mangatang kitag tawo ug atong patyon bisag walay sala. ¹² Buhi pa sila karon ug maayog panglawas apan pamatyon nato sila; mahisama sila sa mga nahiadto na sa dapit sa mga patay. ¹³ Makakuha kita kanilag mahalong kabtangan, ug pun-on nato ang atong mga balay sa atong mga inilog. ¹⁴ Sige na, uban kanamo, ug bahinon ta ang atong mga inilog.”

¹⁵ Anak, ayaw gayod pag-uban kanila; likayi sila. ¹⁶ Kay sayon ra nila ang pagpakasala ug pagpatay ug tawo. ¹⁷ Kawang lang ang pagbutang ug lit-ag kon ang langgam nga dakponon nagatan-aw. ¹⁸ Nasayod ang langgam nga lit-agon siya, apan kining mga daotan wala masayod nga sila mismo ang mabiktima sa ilang binuhatan. Mangatang silag patyonon apan silay pagapatyon. ¹⁹ Mao kanay dangatan sa mga tawong moangkon ug kabtangan sa daotang paagi. Mao ra kanay ilang kamatyan.

Ang Paghukom sa Dios

2 Unya, makaingon ka nga angay silang silotan sa Dios kay hilabihan kadaotan ang ilang gibuhat. Apan ikaw nga nagaingon niana nagahukom usab sa imong kaugalingon, kay gipakadaotan mo sila apan mao usab ang imong gibuhat. ² Nasayran nato nga matarong ang paghukom sa Dios sa mga tawo nga naghimo ug daotan. ^3-4 Apan kinsa ka ba nga mohukom sa uban tungod sa ilang binuhatan nga mao man usab ang imong gibuhat? Tingali naghuna-huna ka nga tungod kay ang Dios maayo, mainantuson, ug mapailubon, makalikay ka sa iyang paghukom. Wala ka ba masayod nga ang kaayo sa Dios nagahatag ug kahigayonan nga maghinulsol ka? ⁵ Apan tungod kay gahi kag ulo ug dili ka maghinulsol, gidugangan mo ang imong silot sa pag-abot sa adlaw nga ang Dios maghukom. Nianang adlawa makita sa tanan nga matarong ang iyang paghukom. ⁶ Kay ang Dios magbalos sa tagsa-tagsa sumala sa iyang mga binuhatan.^{[a] 7} Adunay mga tawo nga nagapadayon sa pagbuhat ug maayo tungod kay gitinguha nila nga daygon sila sa Dios, pasidunggan, ug hatagan ug kinabuhi nga walay kamatayon. Kana nga mga tawo hatagan gayod ug kinabuhi nga walay kataposan. ⁸ Apan may mga tawo usab nga kaugalingon lang nila ang ilang gihunahuna ug nagasalikway sa kamatuoran ug nagasunod sa daotan. Matagamtaman niining mga tawhana ang kapungot ug kasuko sa Dios. ⁹ Kay ang tanang mga tawo nga nagabuhat ug daotan mag-antos gayod, una ang mga Judio ug sunod ang mga dili Judio. ¹⁰ Apan ang mga tawo nga nagabuhat ug maayo, daygon ug pasidunggan sa Dios, ug mamaayo ang ilang kahimtang, una ang mga Judio ug sunod ang mga dili Judio. ¹¹ Kay ang Dios walay pinalabi.