Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

48 Ljóð. Kóraítasálmur.

² Mikill er Drottinn og mjög vegsamlegur í borg vors Guðs, á sínu helga fjalli.

³ Yndisleg rís hún, gleði alls landsins, Síonarhæð, yst í norðri, borg hins mikla konungs.

⁴ Guð hefir í höllum hennar kunngjört sig sem vígi.

⁵ Því sjá, konungarnir áttu með sér stefnu, héldu fram saman.

⁶ Óðara en þeir sáu, urðu þeir agndofa, skelfdust, flýðu.

⁷ Felmtur greip þá samstundis, angist sem jóðsjúka konu.

⁸ Með austanvindinum brýtur þú Tarsis-knörru.

⁹ Eins og vér höfum heyrt, svo höfum vér séð í borg Drottins hersveitanna, í borg vors Guðs. Guð lætur hana standa að eilífu. [Sela]

¹⁰ Guð, vér ígrundum elsku þína inni í musteri þínu.

¹¹ Eins og nafn þitt, Guð, svo hljómi lofgjörð þín til endimarka jarðar. Hægri hönd þín er full réttlætis.

¹² Síonfjall gleðst, Júdadætur fagna vegna dóma þinna.

¹³ Kringið um Síon, gangið umhverfis hana, teljið turna hennar.

¹⁴ Hyggið að múrgirðing hennar, skoðið hallir hennar, til þess að þér getið sagt komandi kynslóð,

¹⁵ að slíkur sé Drottinn, Guð vor. Um aldur og ævi mun hann leiða oss.

3 Þegar ófriðurinn milli Sáls húss og Davíðs húss tók að gjörast langvinnur, þá efldist Davíðs hús meir og meir, en Sáls húsi hnignaði meir og meir.

² Davíð fæddust synir í Hebron: Frumgetinn sonur hans var Amnon, með Akínóam frá Jesreel.

³ Annar sonur hans var Kíleab, með Abígail, er átt hafði Nabal í Karmel, hinn þriðji Absalon, sonur Maöku, dóttur Talmaí, konungs í Gesúr,

⁴ hinn fjórði Adónía, sonur Haggítar, hinn fimmti Sefatja, sonur Abítalar,

⁵ og hinn sjötti Jitream, með Eglu, konu Davíðs. Þessir fæddust Davíð í Hebron.

⁶ Meðan ófriðurinn stóð milli Sáls húss og Davíðs húss, var Abner öflugur fylgismaður Sáls húss.

⁷ Sál hafði átt hjákonu, er Rispa hét og var Ajasdóttir. Og Ísbóset, sonur Sáls, sagði við Abner: "Hví hefir þú gengið í eina sæng með hjákonu föður míns?"

⁸ Abner reiddist mjög orðum Ísbósets og mælti: "Er ég sá hundshaus, að ég haldi með Júda? Enn í dag auðsýni ég elsku húsi Sáls, föður þíns, vandamönnum hans og vinum, og ég hefi ekki framselt þig í hendur Davíðs, og þó ásakar þú mig í dag um konumál.

⁹ Guð gjöri mér það, er hann vill, nú og síðar: Eins og Drottinn hefir svarið Davíð, svo skal ég við hann gjöra:

¹⁰ flytja konungdóminn frá húsi Sáls og reisa hásæti Davíðs yfir Ísrael og Júda, frá Dan til Beerseba."

¹¹ Hinn gat ekki svarað Abner einu orði af hræðslu við hann.

¹² Þá gjörði Abner sendimenn á fund Davíðs í Hebron með þessa orðsending: "Hvers er landið?" Og: "Gjör þú sáttmála við mig, þá mun ég veita þér fulltingi til að snúa öllum Ísrael til fylgis við þig."

⁷ Þér horfið á hið ytra. Ef einhver treystir því, að hann sé Krists, þá hyggi hann betur að og sjái, að eins og hann er Krists, þannig erum vér það einnig.

⁸ Jafnvel þótt ég vildi hrósa mér í frekara lagi af valdi voru, sem Drottinn hefur gefið til að uppbyggja, en ekki til að niðurbrjóta yður, þá yrði ég mér ekki til skammar.

⁹ Ekki má líta svo út sem ég vilji hræða yður með bréfunum.

¹⁰ "Bréfin," segja menn, "eru þung og ströng, en sjálfur er hann lítill fyrir mann að sjá og enginn tekur mark á ræðu hans."

¹¹ Sá, sem slíkt segir, festi það í huga sér, að eins og vér fjarstaddir tölum til yðar í bréfunum, þannig munum vér koma fram, þegar vér erum hjá yður.