Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

⁹ Hann dæmir heiminn með réttvísi, heldur réttlátan dóm yfir þjóðunum.

¹⁰ Og Drottinn er vígi orðinn hinum kúguðu, vígi á neyðartímum.

¹¹ Þeir er þekkja nafn þitt, treysta þér, því að þú, Drottinn, yfirgefur eigi þá, er þín leita.

¹² Lofsyngið Drottni, þeim er býr á Síon, gjörið stórvirki hans kunn meðal þjóðanna.

¹³ Því að hann sem blóðs hefnir hefir minnst þeirra, hann hefir eigi gleymt hrópi hinna hrjáðu:

¹⁴ "Líkna mér, Drottinn, sjá þú eymd mína, er hatursmenn mínir baka mér, þú sem lyftir mér upp frá hliðum dauðans,

¹⁵ að ég megi segja frá öllum lofstír þínum, fagna yfir hjálp þinni í hliðum Síonardóttur."

¹⁶ Lýðirnir eru fallnir í gryfju þá, er þeir gjörðu, fætur þeirra festust í neti því, er þeir lögðu leynt.

¹⁷ Drottinn er kunnur orðinn: Hann hefir háð dóm, hinn óguðlegi festist í því, er hendur hans höfðu gjört. [Strengjaleikur. Sela]

¹⁸ Hinir óguðlegu hrapa til Heljar, allar þjóðir er gleyma Guði.

¹⁹ Hinum snauða verður eigi ávallt gleymt, von hinna hrjáðu bregst eigi sífellt.

²⁰ Rís þú upp, Drottinn! Lát eigi dauðlega menn verða yfirsterkari, lát þjóðirnar hljóta dóm fyrir augliti þínu.

18 Þegar Davíð hafði endað tal sitt við Sál, þá lagði Jónatan ást mikla við Davíð og unni honum sem lífi sínu.

² Og Sál tók Davíð að sér upp frá þeim degi og leyfði honum ekki að fara heim aftur til föður síns.

³ Og Jónatan gjörði fóstbræðralag við Davíð, af því að hann unni honum sem lífi sínu.

⁴ Og Jónatan fór úr skikkju sinni, sem hann var í, og gaf Davíð hana, svo og brynjukufl sinn og jafnvel sverð sitt, boga sinn og belti.

²⁵ Tákn munu verða á sólu, tungli og stjörnum og á jörðu angist þjóða, ráðalausra við dunur hafs og brimgný.

²⁶ Menn munu gefa upp öndina af ótta og kvíða fyrir því, er koma mun yfir heimsbyggðina, því að kraftar himnanna munu bifast.

²⁷ Þá munu menn sjá Mannssoninn koma í skýi með mætti og mikilli dýrð.

²⁸ En þegar þetta tekur að koma fram, þá réttið úr yður og lyftið upp höfðum yðar, því að lausn yðar er í nánd."