Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
12 Bulahan ang nasod nga ang ilang Dios mao ang Ginoo.
Bulahan ang katawhan nga gipili sa Ginoo nga mahimong iya.
13 Gikan sa langit, nagadungaw ang Ginoo,
ug makita niya ang tanang mga tawo.
14 Gikan sa iyang gipuy-an ginatan-aw niya ang tanang nagapuyo sa kalibotan.
15 Siya ang naghatag sa hunahuna sa tanang mga tawo,
ug nahibaloan niya ang tanan nilang ginahimo.
16 Ang usa ka hari dili magmadaogon sa gira tungod lang sa kadaghan sa iyang mga sundalo.
Ang usa ka sundalo dili makalingkawas sa gira tungod lang sa iyang pagkakusgan.
17 Ang mga kabayo dili kasigurohan nga makapadaog sa gira.
Ang ilang pagkakusgan dili makaluwas.
18 Nagabantay ang Ginoo sa mga nagatahod kaniya,
ug sa mga nagasalig sa iyang gugma.
19 Siya ang nagaluwas kanila gikan sa kamatayon ug nagatipig sa ilang mga kinabuhi sa panahon sa tinggutom.
20 Nagalaom kita sa Ginoo.
Siya ang motabang ug manalipod kanato.[a]
21 Nagalipay kita tungod kaniya kay nagasalig kita kaniya nga balaang Dios.[b]
22 Ginoo, hinaut nga ang imong gugma magpabilin kanamo kay nagasalig kami kanimo.
37 “Magkubakuba ang akong dughan tungod niana nga bagyo. 2 Pamatia ninyo ang tingog sa Dios nga nagdahunog. 3 Gipakilat niya ang kalangitan ug mikilab kini hangtod sa kinatumyan sa kalibotan. 4 Unya madungog ang dahunog sa iyang makusog nga tingog. Ug dili niya kini pugngan. 5 Katingalahan kaayong nagdahunog ang tingog sa Dios. Nagahimo siya ug katingalahang mga butang nga dili nato matugkad. 6 Gimandoan niya ang snow nga mahulog sa yuta ug gipabunok ang ulan, 7 aron makapahulay ang mga tawo sa ilang trabaho ug makapamalandong sa gihimo sa Dios. 8 Ang mga mananap manago sa ilang tagoanan ug magpabilin sila didto panahon sa bagyo. 9 Ang makusog ug bugnaw nga hangin nagagikan sa ilang tagoanan. 10 Sa pagginhawa sa Dios maporma ang ice, ug ang halapad nga katubigan mag-ice. 11 Pun-on niya ug tubig ang kapanganoran, ug gipakilat kini. 12 Maglibot-libot ang mga panganod sa tibuok kalibotan sunod sa mando sa Dios. 13 Nagapadala ang Dios sa makusog nga ulan aron sa paghatag ug tubig sa yuta, o sa pagdisiplina sa tawo, o sa pagpakita sa iyang gugma.
50 Mga igsoon, ang buot kong ipasabot mao kini: kining atong lawas nga yutan-on dili mahimo nga makapanunod sa Gingharian sa Dios. Ug kining lawas nga madunot dili makapanunod sa kinabuhi nga walay kataposan.
51 Paminaw kamo kay sultihan ko kamo niini nga tinago: dili kitang tanan mamatay, apan tanan kita, ang atong lawas, bag-ohon sa Dios. 52 Kini kalit kaayo nga mahitabo, sama kakalit sa usa ka pagpamilok. Kay sa pagtingog sa kataposang trumpeta, ang mga patay banhawon dayon ug hatagan sa lawas nga dili na madunot. Ug kita nga buhi pa, bag-ohon usab ang atong mga lawas. 53 Tungod kay kining lawas nga madunot ug mamatay kinahanglan nga ilisan sa lawas nga dili na madunot ug dili na mamatay. 54 Busa kon kining lawas nga madunot mailisan na sa dili madunot, ug kon kining lawas nga mamatay mailisan na sa dili mamatay, matuman na ang gi-ingon sa Kasulatan, “Giwagtang na sa Dios ang kamatayon!”[a]
55 “Gipildi na ang kamatayon,
ug wala nay gahom.”[b]
56 Ang kamatayon may gahom lang kanato tungod sa sala, ug may gahom ang sala tungod kay may Kasugoan. 57 Apan salamat sa Dios tungod kay pinaagi sa atong Ginoong Jesu-Cristo gihatagan niya kita ug kadaogan nianang mga butanga.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.