Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

4 Til söngstjórans. Með strengjaleik. Davíðssálmur.

² Svara mér, er ég hrópa, þú Guð réttlætis míns! Þá er að mér kreppti, rýmkaðir þú um mig, ver mér náðugur og heyr bæn mína.

³ Þér menn! Hversu lengi á sæmd mín að sæta smán? Hversu lengi ætlið þér að elska hégómann og leita til lyginnar? [Sela]

⁴ Þér skuluð samt komast að raun um, að Drottinn sýnir mér dásamlega náð, að Drottinn heyrir, er ég hrópa til hans.

⁵ Skelfist og syndgið ekki. Hugsið yður um í hvílum yðar og verið hljóðir. [Sela]

⁶ Færið réttar fórnir og treystið Drottni.

⁷ Margir segja: "Hver lætur oss hamingju líta?" Lyft yfir oss ljósi auglitis þíns, Drottinn.

⁸ Þú hefir veitt hjarta mínu meiri gleði en menn hafa af gnægð korns og vínlagar.

⁹ Í friði leggst ég til hvíldar og sofna, því að þú, Drottinn, lætur mig búa óhultan í náðum.

3 Pétur og Jóhannes gengu upp í helgidóminn til síðdegisbæna.

² Þá var þangað borinn maður, lami frá móðurlífi, er dag hvern var settur við þær dyr helgidómsins, sem nefndar eru Fögrudyr, til að beiðast ölmusu hjá þeim, er inn gengu í helgidóminn.

³ Er hann sá þá Pétur og Jóhannes á leið inn í helgidóminn, baðst hann ölmusu.

⁴ Þeir horfðu fast á hann, og Pétur sagði: "Lít þú á okkur."

⁵ Hann starði á þá í von um að fá eitthvað hjá þeim.

⁶ Pétur sagði: "Silfur og gull á ég ekki, en það sem ég hef, það gef ég þér: Í nafni Jesú Krists frá Nasaret, statt upp og gakk!"

⁷ Og hann tók í hægri hönd honum og reisti hann upp. Jafnskjótt urðu fætur hans og ökklar styrkir,

⁸ hann spratt upp, stóð í fætur og tók að ganga. Hann fór inn með þeim í helgidóminn, gekk um og stökk og lofaði Guð.

⁹ Allt fólkið sá hann ganga um og lofa Guð.

¹⁰ Þeir þekktu, að hann var sá er hafði setið fyrir Fögrudyrum helgidómsins til að beiðast ölmusu. Urðu þeir furðu lostnir og frá sér numdir af því, sem fram við hann hafði komið.

²⁴ Og þeir fóru að metast um, hver þeirra væri talinn mestur.

²⁵ En Jesús sagði við þá: "Konungar þjóða drottna yfir þeim og valdhafar þeirra kallast velgjörðamenn.

²⁶ En eigi sé yður svo farið, heldur sé hinn mesti yðar á meðal sem væri hann yngstur og foringinn sem þjónn.

²⁷ Því hvort er sá meiri, sem situr til borðs, eða hinn, sem þjónar? Er það ekki sá sem situr til borðs? Samt er ég meðal yðar eins og þjónninn.

²⁸ En þér eruð þeir sem hafið verið stöðugir með mér í freistingum mínum.

²⁹ Og yður fæ ég ríki í hendur, eins og faðir minn hefur fengið mér,

³⁰ að þér megið eta og drekka við borð mitt í ríki mínu, sitja í hásætum og dæma tólf ættkvíslir Ísraels.