Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

110 Davíðssálmur. Svo segir Drottinn við herra minn: "Sest þú mér til hægri handar, þá mun ég leggja óvini þína sem fótskör að fótum þér."

² Drottinn réttir út þinn volduga sprota frá Síon, drottna þú mitt á meðal óvina þinna!

³ Þjóð þín kemur sjálfboða á valdadegi þínum. Í helgu skrauti frá skauti morgunroðans kemur dögg æskuliðs þíns til þín.

⁴ Drottinn hefir svarið, og hann iðrar þess eigi: "Þú ert prestur að eilífu, að hætti Melkísedeks."

⁵ Drottinn er þér til hægri handar, hann knosar konunga á degi reiði sinnar.

⁶ Hann heldur dóm meðal þjóðanna, fyllir allt líkum, hann knosar höfuð um víðan vang.

⁷ Á leiðinni drekkur hann úr læknum, þess vegna ber hann höfuðið hátt.

3 Son minn, gleym eigi kenning minni, og hjarta þitt varðveiti boðorð mín,

² því að langa lífdaga og farsæl ár og velgengni munu þau veita þér í ríkum mæli.

³ Kærleiki og trúfesti munu aldrei yfirgefa þig. Bind þau um háls þér, rita þau á spjald hjarta þíns,

⁴ þá munt þú ávinna þér hylli og fögur hyggindi, bæði í augum Guðs og manna.

⁵ Treystu Drottni af öllu hjarta, en reiddu þig ekki á eigið hyggjuvit.

⁶ Mundu til hans á öllum þínum vegum, þá mun hann gjöra stigu þína slétta.

⁷ Þú skalt ekki þykjast vitur, óttast Drottin og forðast illt,

⁸ það mun verða heilnæmt fyrir líkama þinn og hressandi fyrir bein þín.

⁹ Tigna Drottin með eigum þínum og með frumgróða allrar uppskeru þinnar,

¹⁰ þá munu hlöður þínar verða nægtafullar og vínberjalögurinn flóa út af vínlagarþróm þínum.

¹¹ Son minn, lítilsvirð eigi ögun Drottins og lát þér eigi gremjast umvöndun hans,

¹² því að Drottinn agar þann, sem hann elskar, og lætur þann son kenna til, sem hann hefir mætur á.

¹¹ Talið ekki illa hver um annan, bræður. Sá sem talar illa um bróður sinn eða dæmir bróður sinn, talar illa um lögmálið og dæmir lögmálið. En ef þú dæmir lögmálið, þá ert þú ekki gjörandi lögmálsins, heldur dómari.

¹² Einn er löggjafinn og dómarinn, sá sem getur frelsað og tortímt. En hver ert þú, sem dæmir náungann?

¹³ Heyrið, þér sem segið: "Í dag eða á morgun skulum vér fara til þeirrar eða þeirrar borgar, dveljast þar eitt ár og versla þar og græða!" _

¹⁴ Þér vitið ekki hvernig líf yðar mun verða á morgun. Því að þér eruð gufa, sem sést um stutta stund en hverfur síðan.

¹⁵ Í stað þess ættuð þér að segja: "Ef Drottinn vill, þá bæði lifum vér og þá munum vér gjöra þetta eða annað."

¹⁶ En nú stærið þér yður í oflátungsskap. Allt slíkt stærilæti er vont.

¹⁷ Hver sem því hefur vit á gott að gjöra, en gjörir það ekki, hann drýgir synd.