Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

⁹⁷ Hve mjög elska ég lögmál þitt, allan liðlangan daginn íhuga ég það.

⁹⁸ Boð þín hafa gjört mig vitrari en óvinir mínir eru, því að þau heyra mér til um eilífð.

⁹⁹ Ég er hyggnari en allir kennarar mínir, því að ég íhuga reglur þínar.

¹⁰⁰ Ég er skynsamari en öldungar, því að ég held fyrirmæli þín.

¹⁰¹ Ég held fæti mínum frá hverjum vondum vegi til þess að gæta orðs þíns.

¹⁰² Frá ákvæðum þínum hefi ég eigi vikið, því að þú hefir frætt mig.

¹⁰³ Hversu sæt eru fyrirheit þín gómi mínum, hunangi betri munni mínum.

¹⁰⁴ Af fyrirmælum þínum er ég skynsamur orðinn, fyrir því hata ég sérhvern lygaveg.

¹⁸ Og til fólksins skalt þú mæla: ,Helgið yður til morguns. Þá skuluð þér fá kjöt að eta. Því að þér hafið kveinað í eyru Drottins og sagt: Hver gefur oss kjöt að eta? því að vel leið oss í Egyptalandi. _ Og Drottinn mun gefa yður kjöt að eta.

¹⁹ Þér skuluð ekki eta það einn dag, og ekki tvo daga, og ekki fimm daga, og ekki tíu daga, og ekki tuttugu daga,

²⁰ heldur heilan mánuð, þangað til það gengur út af nösum yðar og yður býður við því, af því að þér hafið hafnað Drottni, sem meðal yðar er, og kveinað fyrir augliti hans og sagt: Hví fórum vér burt úr Egyptalandi?"`

²¹ Þá sagði Móse: "Fólkið, sem ég er með, er sex hundruð þúsund fótgangandi manna, og þú segir: ,Ég vil gefa þeim kjöt að eta í heilan mánuð.`

²² Á þá að slátra sauðum og nautum handa þeim, svo að þeim nægi? Eða á að safna saman öllum fiskum í sjónum handa þeim, svo að þeim nægi?"

²³ Drottinn sagði við Móse: "Er þá hönd Drottins stutt orðin? Nú skalt þú sjá, hvort orð mín koma fram við þig eða ekki."

³¹ Þá tók að blása vindur frá Drottni, og flutti hann lynghæns frá sjónum og varp þeim yfir herbúðirnar, svo sem dagleið í allar áttir, hringinn í kringum herbúðirnar, og um tvær álnir frá jörðu.

³² Og fólkið fór til allan þann dag og alla nóttina og allan daginn eftir og safnaði lynghænsum. Sá sem minnstu safnaði, safnaði tíu kómer. Og þeir breiddu þau allt í kringum herbúðirnar.

18 Á þeirri stundu komu lærisveinarnir til Jesú og spurðu: "Hver er mestur í himnaríki?"

² Hann kallaði til sín lítið barn, setti það meðal þeirra

³ og sagði: "Sannlega segi ég yður: Nema þér snúið við og verðið eins og börn, komist þér aldrei í himnaríki.

⁴ Hver sem auðmýkir sjálfan sig eins og barn þetta, sá er mestur í himnaríki.

⁵ Hver sem tekur við einu slíku barni í mínu nafni, tekur við mér.