Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

114 Þegar Ísrael fór út af Egyptalandi, Jakobs ætt frá þjóðinni, er mælti á erlenda tungu,

² varð Júda helgidómur hans, Ísrael ríki hans.

³ Hafið sá það og flýði, Jórdan hörfaði undan.

⁴ Fjöllin hoppuðu sem hrútar, hæðirnar sem lömb.

⁵ Hvað er þér, haf, er þú flýr, Jórdan, er þú hörfar undan,

⁶ þér fjöll, er þér hoppið sem hrútar, þér hæðir sem lömb?

⁷ Titra þú, jörð, fyrir augliti Drottins, fyrir augliti Jakobs Guðs,

⁸ hans sem gjörir klettinn að vatnstjörn, tinnusteininn að vatnslind.

¹⁹ Þegar hestar Faraós ásamt vögnum hans og riddurum fóru út í hafið, lét Drottinn vötn sjávarins flæða yfir þá, en Ísraelsmenn gengu á þurru mitt í gegnum hafið.

²⁰ Þá tók Mirjam spákona, systir Arons, bumbu í hönd sér, og allar konurnar gengu á eftir henni með bumbum og dansi.

²¹ Og Mirjam söng fyrir þeim: Lofsyngið Drottni, því að hann hefir sig dýrlegan gjört, hestum og riddurum steypti hann í hafið.

⁷ Þegar þér biðjist fyrir, skuluð þér ekki fara með fánýta mælgi að hætti heiðingja. Þeir hyggja, að þeir verði bænheyrðir fyrir mælgi sína.

⁸ Líkist þeim ekki. Faðir yðar veit, hvers þér þurfið, áður en þér biðjið hann.

⁹ En þannig skuluð þér biðja: Faðir vor, þú sem ert á himnum. Helgist þitt nafn,

¹⁰ til komi þitt ríki, verði þinn vilji, svo á jörðu sem á himni.

¹¹ Gef oss í dag vort daglegt brauð.

¹² Fyrirgef oss vorar skuldir, svo sem vér og fyrirgefum vorum skuldunautum.

¹³ Og eigi leið þú oss í freistni, heldur frelsa oss frá illu. [Því að þitt er ríkið, mátturinn og dýrðin að eilífu, amen.]

¹⁴ Ef þér fyrirgefið mönnum misgjörðir þeirra, þá mun og faðir yðar himneskur fyrirgefa yður.

¹⁵ En ef þér fyrirgefið ekki öðrum, mun faðir yðar ekki heldur fyrirgefa misgjörðir yðar.