Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

52 Til söngstjórans. Maskíl eftir Davíð,

² þá er Dóeg Edómíti kom og sagði Sál frá og mælti til hans: Davíð er kominn í hús Ahímeleks.

³ Hví stærir þú þig af vonskunni, harðstjóri? Miskunn Guðs varir alla daga!

⁴ Tunga þín býr yfir skaðræði, eins og beittur rakhnífur, þú svikaforkur!

⁵ Þú elskar illt meir en gott, lygi fremur en sannsögli. [Sela]

⁶ Þú elskar hvert skaðræðisorð, þú fláráða tunga!

⁷ Því mun og Guð brjóta þig niður fyrir fullt og allt, hrífa þig burt og draga þig út úr tjaldi þínu og uppræta þig úr landi lifenda. [Sela]

⁸ Hinir réttlátu munu sjá það og óttast, og þeir munu hlæja að honum:

⁹ "Þetta er maðurinn, sem ekki gjörði Guð að vernd sinni, heldur treysti á hin miklu auðæfi sín og þrjóskaðist í illsku sinni."

¹⁰ En ég er sem grænt olíutré í húsi Guðs, treysti á Guðs náð um aldur og ævi.

¹¹ Ég vil vegsama þig að eilífu, því að þú hefir því til vegar komið, kunngjöra fyrir augum þinna trúuðu, að nafn þitt sé gott.

¹⁰ þeir hata þann, sem ver réttinn í borgarhliðinu, og hafa viðbjóð á þeim, sem talar satt.

¹¹ Sökum þess að þér fótum troðið hina snauðu og takið af þeim gjafir í korni, þá skuluð þér að vísu byggja hús úr höggnu grjóti, en eigi búa í þeim, skuluð planta yndislega víngarða, en ekki drekka vínið, sem úr þeim kemur.

¹² Því að ég veit, að misgjörðir yðar eru margar og syndir yðar miklar. Þér þröngvið hinum saklausa, þiggið mútur og hallið rétti hinna fátæku í borgarhliðinu.

¹³ Fyrir því þegir hygginn maður á slíkri tíð, því að það er vond tíð.

¹⁴ Leitið hins góða, en ekki hins illa, til þess að þér megið lífi halda, og þá mun Drottinn, Guð allsherjar vera með yður, eins og þér hafið sagt.

¹⁵ Hatið hið illa og elskið hið góða, eflið réttinn í borgarhliðinu. Má vera að Drottinn, Guð allsherjar miskunni sig þá yfir leifar Jósefs.

¹⁶ Fyrir því segir Drottinn, Guð allsherjar, Drottinn: Á öllum torgum skal vera harmakvein, og á öllum strætum skal sagt verða: "Vei, vei!" Og akurmennirnir skulu kalla þá er kveina kunna, til sorgarathafnar og harmakveins,

¹⁷ og í öllum víngörðum skal vera harmakvein, þá er ég fer um land þitt, _ segir Drottinn.

5 Svo er um hvern æðsta prest, sem úr flokki manna er tekinn, að hann er settur fyrir menn til þjónustu frammi fyrir Guði, til þess að bera fram gáfur og fórnir fyrir syndir.

² Hann getur verið mildur við fáfróða og villuráfandi, þar sem hann sjálfur er veikleika vafinn.

³ Og sökum þess á hann að bera fram syndafórn, eigi síður fyrir sjálfan sig en fyrir lýðinn.

⁴ Enginn tekur sér sjálfum þennan heiður, heldur er hann kallaður af Guði, eins og Aron.

⁵ Svo var það og um Krist. Ekki tók hann sér sjálfur þá vegsemd að gjörast æðsti prestur. Hann fékk hana af Guði, er hann sagði við hann: Þú ert sonur minn í dag hef ég fætt þig.

⁶ Og á öðrum stað: Þú ert prestur að eilífu að hætti Melkísedeks.