Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

²⁴ Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.

²⁵ Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;

²⁶ e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.

²⁷ Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.

²⁸ Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.

²⁹ Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.

³⁰ Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.

³¹ Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;

³² ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.

³³ Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.

³⁴ Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.

³⁵ Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.

²⁴ Pastaj Moisiu doli dhe i njoftoi popullit fjalët e Zotit; mblodhi pastaj shtatëdhjetë njerëz pleq të popullit dhe i vendosi rreth e qark çadrës së mbledhjes.

²⁵ Atëherë Zoti zbriti në renë dhe i foli atij, mori nga Fryma që qëndronte mbi të dhe e çoi mbi të shtatëdhjetë pleqtë; por kur Fryma u vu mbi ta, ata bënë profeci, me gjithë se më vonë nuk bënë më.

²⁶ Por dy njerëz, njëri quhej Eldad dhe tjetri Medad, kishin mbetur në kamp; dhe Fryma u vu edhe mbi ta; këta ishin ndër të regjistruarit, por nuk kishin dalë për të shkuar në çadër; megjithatë bënë profeci në kamp.

²⁷ Një djalë shkoi me vrap t’ia referojë këtë gjë Moisiut dhe i tha: Eldadi dhe Medadi po bëjnë profeci në kampp".

²⁸ Atëherë Jozueu, bir i Nunit dhe shërbëtor i Moisiut, një nga të rinjtë e tij, filloi të thotë: "Moisi, imzot, bëji që të heqin dorë!".

²⁹ Por Moisiu iu përgjegj: "Ndofta je xheloz për mua? Ah, le të ishin të gjithë profetë në popullin e Zotit dhe dhëntë Zoti që Fryma e tij të vihet mbi ta!".

³⁰ Pastaj Moisiu u kthye në kamp bashkë me pleqtë e Izraelit.

³⁷ Ditën e fundit, në ditën e madhe të festës, Jezusi u çua në këmbë dhe thirri duke thënë: “Nëse dikush ka etje, le të vijë tek unë e të pijë.

³⁸ Ai që beson në mua, siç ka thënë Shkrimi, nga brendësia e tij do të burojnë lumenj uji të gjallë.”

³⁹ Por këtë ai e tha për Frymën, që do të merrnin ata që do të besonin në të; sepse Fryma e Shenjtë në fakt nuk ishte dhënë ende, sepse Jezusi ende nuk ishte përlëvduar.