Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

²⁴ Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.

²⁵ Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;

²⁶ e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t’u tallur në të.

²⁷ Të gjithë presin që ti t’u japësh ushqimin në kohën e duhur.

²⁸ Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.

²⁹ Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.

³⁰ Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.

³¹ Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;

³² ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.

³³ Unë do t’i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t’i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.

³⁴ Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.

³⁵ Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.

¹⁸ Atëherë Zoti u bë xheloz për vendin e tij dhe i erdhi keq për popullin e tij.

¹⁹ Zoti do të përgjigjet dhe do t’i thotë popullit të tij: "Ja, unë do t’ju dërgoj grurë, musht dhe vaj, do t’i keni me bollëk dhe nuk do të jeni më turpi i kombeve.

²⁰ Do të largoj nga ju ushtrinë e veriut dhe do ta çoj në një tokë të zhuritur dhe të shkretë; pararojën e saj drejt detit lindor dhe praparojën e saj drejt detit perëndimor; era e keqe e saj do të përhapet, duhma e saj do të përhapet, sepse ka bërë gjëra të mëdha.

²¹ Mos kij frikë, o tokë, gëzohu, ngazëllohu, sepse Zoti ka bërë gjëra të mëdha.

²² Mos kini frikë, o kafshë të fushave, sepse tokat për kullotë do të gjelbërojnë, drurët mbajnë frytin e tyre, fiku dhe hardhia japin tërë bollëkun e tyre.

²³ Prandaj gëzohuni, o bij të Sionit, dhe kënaquni, ngazëllohuni tek Zoti, Perëndia juaj, sepse ju ka dhënë shiun e parë me drejtësi, dhe do të bëjë të bjerë për ju shiun, shiun e parë dhe shiun e fundit në muajin e parë.

²⁴ Lëmenjtë do të jenë plot me grurë dhe në butet do të grafullojë mushti dhe vaji;

²⁵ kështu do t’ju kompensoj për të korrat që kanë ngrënë karkaleci, larva e karkalecit, bulkthi dhe krimbi, ushtria ime e madhe që kisha dërguar kundër jush.

²⁶ Dhe ju do të hani me bollëk dhe do të ngopeni, dhe do të lëvdoni emrin e Zotit, Perëndisë tuaj, që për ju ka bërë mrekulli, dhe popullin tim nuk do ta mbulojë më turpi.

²⁷ Atëherë ju do të pranoni që unë jam në mes të Izraelit dhe që jam Zoti, Perëndia juaj, dhe nuk ka asnjë tjetër; popullin tim nuk do ta mbulojë më turpi".

²⁸ "Mbas kësaj do të ndodhë që unë do të përhap Frymën tim mbi çdo mish; bijtë tuaj dhe bijat tuaja do të profetizojnë, pleqtë tuaj do të shohin ëndrra, të rinjtë tuaj do të kenë vegime.

²⁹ Në ato ditë do të përhap Frymën time edhe mbi shërbëtorët dhe shërbëtoret.

¹⁸ Unë mendoj në fakt, se vuajtjet e kohës së tanishme nuk vlejnë aspak të krahasohen me lavdinë që do të shfaqet në ne.

¹⁹ Sepse dëshira e flaktë e krijesës pret me padurim shfaqjen e bijve të Perëndisë,

²⁰ sepse krijesa iu nënshtrua kotësisë, jo me vullnetin e vet, po për shkak të atij që e nënshtroi,

²¹ me shpresë që vetë krijesa të çlirohet nga skllavëria e prishjes për të hyrë në lirinë e lavdisë së bijve të Perëndisë.

²² Sepse e dimë se deri tani mbarë bota e krijuar rënkon dhe është në mundim.

²³ Dhe jo vetëm kaq, por edhe ne vetë që kemi frytet e para të Frymës, vajtojmë në veten tonë, duke pritur flakët birërimin, shpengimin e trupit tonë.

²⁴ Sepse me shpresë ne shpëtuam; por shpresa që duket nuk është shpresë, sepse atë që dikush e sheh si mundet edhe ta shpresojë?