Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

121 Unë i ngre sytë nga malet; nga do të më vijë ndihma?

² Ndihma me vjen nga Zoti, që ka bërë qiejtë dhe tokën.

³ Ai nuk do të lejojë që të të merren këmbët, ai që të mbron nuk do të dremitë.

⁴ Ja, ai që mbron Izraelin nuk dremit dhe nuk fle.

⁵ Zoti është ai që të mbron, Zoti është hija jote, ai ndodhet në të djathtën tënde.

⁶ Dielli nuk ka për të të goditur ditën, as hëna natën.

⁷ Zoti do të të ruajë nga çdo e keqe; ai do të ruajë jetën tënde.

⁸ Zoti do të ruajë daljet dhe hyrjet e tua, tani dhe përjetë.

51 Dëgjomëni, ju që ndiqni drejtësinë dhe kërkoni Zotin! Shikoni shkëmbin nga i cili jeni prerë dhe zgafellën e minierës prej së cilës keni dalë.

² Shikoni Abrahamin, atin tuaj, dhe Sarën që ju ka lindur, sepse e thirra kur ishte vetëm. E bekova dhe e shumova.

³ Në fakt Zoti do të ngushëllojë Sionin, do ta ngushëllojë për të gjitha shkatërrimet e tij, do ta bëjë shkretëtirën e tij si Edenin dhe vetminë e tij si kopshtin e Zotit. Do të gjejnë në të gëzim dhe hare, falenderim dhe tinguj këngësh.

³ E falënderoj Perëndinë, të cilit i shërbej sikurse edhe të parët e mi me ndërgjegje të pastër, se pa pushim të kujtoj në lutjet e mia, ditë e natë;

⁴ dhe, kur kujtoj lotët e tu, kam shumë mall të të shoh që të mbushem me gëzim,

⁵ sepse kujtoj besimin e sinqertë që është në ty, i cili më parë ishte te gjyshja jote Loide dhe te nëna jote Eunike, dhe jam i bindur se është edhe te ti.

⁶ Për këtë arsye po të kujtoj ta zgjosh dhuntinë e Perëndisë që është në ty me anë të vënies së duarve të mia.

⁷ Sepse Perëndia nuk na ka dhënë frymë frike, por force, dashurie dhe urtësie.