Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Dee 105 Psalm
1 O jäft Dank to däm Herr Gott; roopt sien Nome aun; moakt siene Woakje bekaunt mank dee Mensche.
2 Sinjt to Am; sinjt Preis to Am; räd fonn siene Wundasch.
3 Doot enn sien heilje Nomen harlijche; lot dän dee däm Herr Gott seakje sikj friehe.
4 Seakjt däm Herr Gott un siene Macht; seakjt sien Jesejcht oone Enj.
5 Behool dee Wundasch dee Hee jedone haft; siene Wundateakjens, un Jerejchte ut sien Mul.
6 O jie Obrahaum sien Some; O jie Joakopp Säns, siene Utjewälde.
37 Un he leid an rut met Selwa un Golt; un doa wia nich eena dee stolpad mank äare Jeschlachte.
38 Iejipte wia froo aus see wajch jinje, dan äare Forcht wia opp an jefolle.
39 Hee spreed ne Wolkj fa äa bedakje, un Fia an Lijcht to jäwe enne Nacht.
40 Hee fruach, un Hee jeef jacht Fäajel, un deed an tofräd stale met Äte fomm Himmel.
41 Hee muak dän Steen op, un Wota rand rut; see jinje enn dreaje Städe soo aus en Riefa.
42 Dan hee behilt sien heiljet Wuat, un Obrahaum sien Deena;
43 Un Hee brocht sien Folkj rut met Freid, siene Utjewälde met Freid;
44 un Hee jeef an dee Nazione äare Lenda; un see deede dee Oabeit oawe fonn dee Felkja,
45 soo daut dee siene Fäaschrefte beoobachte wudde un siene Jesatse hoole, Preis to däm Herr Gott.
21 Dan Christus es mien Laewe, en stoawe es mien Jewenst.
22 Oba wan ekj hia noch aum laewe bliew, dit es dan fa miene Oabeit mea Frucht; en doaromm weet ekj nich waut to waele.
23 Mie trakjt daut no beid Siede; ekj hab Losst fonn hia wajch en met Christus to senne, daut wiet baeta es;
24 oba omm junet haulwe eset needja daut ekj noch aum laewe bliew.
25 En wiel ekj mie secha sie doarenn, weet ekj daut ekj bie junt bliewe woa met to halpe june Freid aum Gloowe to femeare,
26 soo daut june Pracht enn Jesus Christus sikj femeare kaun doaderch daut ekj wade no junt kome woa.
27 Seet bloos doano, daut jun waundel met Christus sien Evanjeelium stemt, so daut, auf ekj kom en junt see, oda wajch bliew, ekj fonn ju heare kaun daut jie toop stone enn een Jeist, daut jie jlikjesonne sent, toop to kjamfe em Gloowe aum Evanjeelium.
28 En lot ju opp kjeen wajch fonn daen engste dee jaeajen junt sent, dan fa an bediet daut Fedaumnes, fa ju oba Seelichkjeit, en daut uk fonn Gott.
29 Dan junt es daut jejaeft omm Christus sien haulwe, nich bloos aun am to jleewe, oba uk fa am to liede;
30 dan jie ha daen selwje Kaumf daen jie enn mie sage, en heare daut ekj nu uk hab.
20 "Dan daut himlischet Rikj es soo aus Husmeista dee tiedich tsemorjenst rut jinkj Oabeide aun to naeme enn sien Wiengoade to oabeide.
2 En hee wort sikj eenich met dee Oabeida fa een Selwastekj fa een Dach, en schekjt an rut enn sien Wiengoada enenn.
3 Aus hee bie klok naeajen rut jinkj sach hee aundre maesijch romm stone em Moakjtplauts,
4 en saed to an: 'Got jie uk em Wiengoada, en wautemma rajcht es, woa ekj junt jaewe'. En see jinje.
5 En bie klok twalw, en klok dree jinkj hee wada rut, en deed daut naemlije.
6 En onnjefaea klok fiew jinkj he rut en funk aundre dee bloos romm stunnde, en saed to an: 'Wuaromm sto jie hia daen Dach aewa en doone nusscht?'
7 See saede to am: 'Wiel kjeena onns aunjenome haft'. Hee saed to an: 'Got jie uk enn mien Wiengoade.'
8 Auset nu Owent wea, saed dee Herr fomm Wiengoode to sien Fewaulta: 'Roop dee Oabeida en jeef an aea Loon, en fang aun met daen dee daut latste kjeeme, en soo bott dee easchte.'
9 En aus dee kjeeme dee bie klok fiew aunjenome weare, kjreaje dee jieda een Selwastekj.
10 Aus dee kjeeme dee daut easchte weare, meende see daut see meeha wudde kjriehe; en dee kjreaje uk jieda een Selwastekj.
11 Aus see daut kjreaje, brummelde see jaeajen daem Husmeista, en saede:
12 'Dise latste ha bloos eene Stunnd jeoabeit, en du hast daen met onns aewareen jetrokke. dee wie de Laust en Het jedroacht ha.'
13 , Oba hee auntwuad an en saed: 'Frint, ekj doo die kjeen schode; deetst du nich ennwelje met mie fa een Selwastekj?
14 Nem wat dient es en go; ekj wel dise latste daut naemlije jaewe aus die.
15 Es mie daut nich erlaubt met daut mienje to doone soo aus ekj wel? oda es dien Uag bees wiel ekj goot sie?'
16 Soo woare dee latste daut easchte sene, en dee easchte daut latste."
Copyright © 2001 by Elmer Reimer