Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Dee 105 Psalm
1 O jäft Dank to däm Herr Gott; roopt sien Nome aun; moakt siene Woakje bekaunt mank dee Mensche.
2 Sinjt to Am; sinjt Preis to Am; räd fonn siene Wundasch.
3 Doot enn sien heilje Nomen harlijche; lot dän dee däm Herr Gott seakje sikj friehe.
4 Seakjt däm Herr Gott un siene Macht; seakjt sien Jesejcht oone Enj.
5 Behool dee Wundasch dee Hee jedone haft; siene Wundateakjens, un Jerejchte ut sien Mul.
6 O jie Obrahaum sien Some; O jie Joakopp Säns, siene Utjewälde.
7 Hee es dee Herr Gott onns Gott; siene Jerejchte sent enn aule Welt;
8 Hee haft sien Bunt behoole fa emma; daut Wuat daut hee befool to dusent Jennerazione;
9 daut Hee met Obrahaum muak, sien Eit to Isaak;
10 un Hee deed daut jrinde met Joakopp fa en Fäaschreft, to Israel fa en eewja Bunt.
11 un säd: "To die woa ekj daut Kanaan Launt jäwen, daut Loos aus dien Oafgoot,"
45 soo daut dee siene Fäaschrefte beoobachte wudde un siene Jesatse hoole, Preis to däm Herr Gott.
Dee 128 Psalm
En leet fonn nehejcht gone.
1 Jesäajent es jieda eena dee däm Herr Gott ferjchte deit, dee enn siene Wäaj waundelt.
2 Dan du saust sejchlaijch daut Frucht fonn diene Henj äte; du saust froo senne un aules es goot to die.
3 Diene Fru saul soo aus ne fruchtboare Wienrank senne bie dee Siede fonn dien Hus; un diene Säns soo aus Oliewebeem romm dien Desch.
4 See! Soo saul dee Maun jesäajent senne dee däm Herr Gott ferjcht.
5 Dee Herr Gott woat die säajne ut Zion, un du saust daut Goots fonn Jerusalem seene aul diene Doag.
6 Jo, du saust diene Säns äare Säns seene. Mucht Fräd opp Iesrael senne.
26 Jrod so halpt dee Jeist onns enn onnse Schwakheite, dan wie weete nich fa waut wie baede sele so es wie sulle, oba dee Jeist selfst deit fa onns baede met staene, en soone deepe Jefiele daut wie doa nich Wead faea ha.
27 En dee, dee onnse Hoate unjaseakjt weet waut daem Jeist sien Senn es, dan hee baet fa dee Heilje no Gott sien Wele.
28 Wie weete oba daut aules toop oabeide deit tom Goode fa daen, dee Gott leef habe, dee no Gott sien Tsiel beroope sent.
29 Dan daen hee ferhaea uterseene haud, daen haud hee uk ferhaea doato bestemt daut dee sien Sqen sulle aenlijch senne, daut dee sull de Easchtjebuarne senne unja fael Breeda.
30 Wiel dee, daen hee ferhaea bestemt haud, daen haud hee uk jeroopt; en dee, daen hee jeroopt haud, deed hee uk jeracht moake, en dee, daen hee jerachtfoadje deed, deed hee uk feharliche.
31 Waut sel wie dan to aul dit saje? Wan Gott fa onns es, waea kaun dan jaeajen onns senne?
32 dee sien eajne Saen nich schoond, oba am hanjeef fa onns aula, wudd hee dan nich onns met am aules welich schenke?
33 Waea woat Gott siene uterwaelde met irjentwaut beschuldje? Gott es dee, dee an jeracht moakt.
34 Waea woat fedaume? Christus Jesus es dee, dee jestorwe es; meeha es daut, hee wort fom Doot oppjewakjt, en es nu to Gott siene rachte Haunt en deit fa onns baede.
35 Waea kaun onns uteneenriete fonn Christus siene Leew? sull Liede, oda Angst, oda Fefoljunk, oda Hungaschnoot, oda Noakt senne, oda Jefoa, oda Schweat?
36 So aus jeschraewe steit: "Omm dient haulwe sent wie daen Dachaewa tom Doot jefeat; wie sent so aunjeseene aus Schlachtschop".
37 Oba enn aul dise Dinje sent wie meeha aus Jewenna derch daem dee onns haft Leef jehaut.
38 Dan ekj sie mie aewazeicht daut waeda Doot noch Laewe, noch Enjel, noch Harscha, waeda Jaejenwoat noch Tookunft, waeda Jewault,
39 Noch daut waut Huach es oda waut Deep es, uk nich irjent ne Kjreatua kaun onns uteneen riete fonn Gott siene Leew dee enn Christus Jesus onns Herr es.
31 Hee stald an noch een Jlikjnes faea, en saed: "Daut Himelsrikj es soo aus en Sampkuarn daut en Maun enn sien Flekj seid.
32 Daut es daut kjlanste Sotkuarn, oba wan daut waust, woat daut jrata aus Krut, en woat en Boom, soo daut de Faeajel unjem Himel kome en moakje sikj Tus enn dee Asta."
33 Hee jeef an noch een Jlikjnes: "Daut Himelsrikj es soo aus Haew, daut ne Fru nemt en kjnaet daut derch dree Mot Mael, bott daut gaunset met Haew jemenjt es."
44 "Daut Himelsrikj es soo aus en Maun dee en Schats funk daut enn en Flekj festoake wea, en festuak daut, en enn siene Freid jinkj hee en fekofft aules waut hee haud, en kofft daut Flekj.
45 Wada, daut Himelsrikj es soo aus en Haundelsmaun dee no straume Parle socht,
46 en aus hee ne seeha weatfolle funk, jinkj hee en fekofft aules waut hee haud, en kofft daen.
47 Wada, daut Himelsrikj es soo aus en Nat daut em See jeschamaete woat, en saumelt feschiedenste sort Fesch;
48 en wan daut foll es, dan brinje see daut nom Eewa, en sate sikj dol en saumle dee goode Fesch enn Jefaese, oba dee schlajchte woare rut jeschmaete.
49 Soo woatet uk senne wan dise Tiet to Enj es: dee Enjel woare kome en naeme dee beese Mensche fonn mank dee Jerajchte,
50 en woare daen enn en Fiaowe enenn schmiete; doa woat weegauljet jekloag en Taenekjnirsche senne.
51 Ha jie dit aules festone?" See saede to am: "Yo!"
52 Donn saed he to an: "Doaromm es en jieda Schreftjeleada, dee fom Himelsrikj es unjarecht worde, soo aus en Husmeista, dee ut sien Schats, Oolet uk Niehet faeabrinjt."
Copyright © 2001 by Elmer Reimer