Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Dee 142 Psalm

En Unjarejchte fonn Doft, en Jebäd aus hee enn dee Heel wea.

¹ Ekj schrie to däm Herr Gott met miene Stem; ekj bäd to däm Herr Gott met miene Stem.

² Ekj doo mien Derjchdenkje utjeete fer Am; ekj moak fer am weete waut mien Trubbel es.

³ Wan mien Jeist enn mien beschwiemt, dan weetst Du mien Stijch; dee ha ne Schlenj festoake enn dän Stijch wua ekj go.

⁴ Ekj kjikj no dee rajchte Sied un see, un kjeene kjant mie; jiedat Utretse es fonn mie festoakje.

⁵ Ekj schreajch no die, O Herr Gott; ekj säd, Du best miene Schuts Städ, mien Poat enn dee Läwendja äa Launt.

⁶ Jeff Oobacht opp mien Schriehe; dan ekj sie seeha läajch jebrocht; rad mie fonn dän dee mie hinjaraun joage.

⁷ Brinj miene Seel rut fonn daut Jefenkjnis soo daut ekj Dank jäwe kaun to dien Nome; dee Jerajchte selle sikj romm mie toop saumle; dan du woascht Jenotte opp mie laje.

4 Togoodelatst, Breeda, wie prachre en femone junt en daem Herr Jesus, daut jie soo laewe aus jie fonn onns jeleat ha, en Gott to jefaule, so aus jie uk doone, en daut jie doarenn uk rikjlich toonaeme.

² Dan jie weete waut wie junt befaelde derch daem Herr Jesus.

³ Dan dit es Gott sien Wele, daut jie sele heilich senne, daut jie junt rein hoole fonn Hurarie,

⁴ daut en jieda weete saul woo hee sien Jefaes hoole saul enn Heilichkjet en Ea,

⁵ nich enn hetsje Losst soo aus dee Heide dee Gott nich kjanne;

⁶ daut kjeena aewre Jrens sticht en sien Brooda beschummelt, dan de Herr woat Rach eewe aewa aul soone, soo aus wie ju ferhaea jewoarnt en opp earnst jezeicht ha.

⁷ Dan Gott haft onns nich beroopt onnrein to senne, oba enn Heilichkjeit.

⁸ Doaromm, waea dit fe-acht, fe-acht nich en Mensch, oba Gott, dee junt bestemt sien heilje Jeist jejaeft haft.