Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Dee 131 Psalm
En leet fonn nehejcht gone, fonn Doft.
1 O Herr Gott, mien Hoat es nijch stolt, un miene Uage sent uk nijch prauzich; un ekj ha uk nijch enn grootet jewaundelt, oda Dinje dee to wunndafoll sent fa mie.
2 Wan nijch, dan ha ekj miene Seel jestelt soo aus en Kjint aufjewant fonn siene Mutta; miene Seel es soo aus eena dee aufjewant es.
3 Lot Iesrael enn däm Herr Gott hope fonn nu aun bott fa emma.
25 Oba ekj docht daut wea needich daut ekj Epafrodietus, mien Brooda, mien Metoabeida, en mein Metkjamfa, en fa junt en Apostel, en Deena daem jie no mie jeschekjt haude fa mie to sorje, nu trig no junt schekjt;
26 Dan hee haud en Felange no ju, en wea besorcht, wiel jie jeheat haude daut hee krank wea.
27 En hee wea bestemt doodeskrank, oba Gott erboarmd sikj aewa am; en nich bloos aewa am, oba uk aewa mie, daut ekj nich een Trua oppem aundra haud.
28 Doawaeajen wea mie daut soo fael meeha doaromm to doone am hantoschekje, daut wan jie am wada sage, jie junt freihe kunne, en ekj omm weinja to sorje haud.
29 Naemt am aun em Herr met groote Freid, en eat soon Maun aus hee es,
30 wiel hee sad sien Laewe oppem Spel, en kjeem dicht aum Doot omm Christus siene Oabeit haulwe, omm fa mie daut to doone daut jie nich kunne.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer