Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Dee 131 Psalm
En leet fonn nehejcht gone, fonn Doft.
1 O Herr Gott, mien Hoat es nijch stolt, un miene Uage sent uk nijch prauzich; un ekj ha uk nijch enn grootet jewaundelt, oda Dinje dee to wunndafoll sent fa mie.
2 Wan nijch, dan ha ekj miene Seel jestelt soo aus en Kjint aufjewant fonn siene Mutta; miene Seel es soo aus eena dee aufjewant es.
3 Lot Iesrael enn däm Herr Gott hope fonn nu aun bott fa emma.
22 Dee Herr Gott hausst Leppe dee leaje; oba dee opprejchtijch haundle sent sien Fejneaje.
23 En weisa Maun deit Wissenschoft festäakje; oba en Noa sien Hoat deit Noarheit fespreede.
24 En schwoara Oabeida siene Haunt woat rejeare; oba dee Fula saul unja Deenst senne.
25 Schwoarheit enn en Maun sien Hoat moakt daut Walkj; oba en goodet Wuat moakt daut froo.
26 Dee Jerajchta deit utforsche met sien Frint, oba dee Gottloose äa Wajch deit an feleide.
27 Dee Fula jeit sien Raup nijch hinjaraun; oba en Oabeida sien Rikjdom es fäl Weat.
28 Doa es Läwe enn dee Jerajchte äa Wajch; un doa es kjeen Doot enn dän Footstijch.
19 Ek felot mie uk doaropp emm Herr Jesus daut ekj boolt Timotaeus no junt woa schekje kjenne, daut ekj uk gooda Troost kaun ha wan ekj weet woo daut met junt steit.
20 Ekj ha sest kjeenem dee soo doaromm besorcht es, dee fonn hoate fa junt sorcht.
21 An es daut aula omm sikj selfst to doone, en nich omm Jesus Christus siene Sach.
22 Oba jie weete Timotaeus sien Karakta, daut, soo aus en Saen met sien Foda haft hee met mie toop jedeent em Evanjeelium.
23 Doaromm raeakjen ekj am boolt hantoschekje, so schwind aus ekj weet woo daut met mie gone woat.
24 En ekj ha daut Fetruehe em Herr daut ekj selfst uk em korte woa hankome.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer