Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Dee 65 Psalm
To dän Haupt Musikaunt. En Psalm en Leet fonn Doft.
1 To die es Stellet Preis enn Zion, O Gott, un to die es en Fespräakje betolt.
2 Aulet Fleesch kjemt no die dee Jebäd heat.
3 Beese Dinje sent majchtja aus ekj sie; du deist fa onnse Äweträdunje betole.
4 Jesäajent es dee däm du wäle deist dijcht no die to kome, dee saul enn dien Fäahoff wone; wie woare tofräd senne met daut Goodet fonn dien Hus, dien heilja Tempel.
5 Du woascht onns enn Jerajchtijchkjeit auntwuate met jewaultje Dinje, O Gott onnse Radunk; daut Toofetrühe enn die fonn aule bott daut Enj fonne Ead un dän See, en dee wiet auf.
6 Derjch diene Macht sent dee Boaj faust jestalt, toop jebunje met Krauft.
7 Du deist daut Roare fonn dän See stelle, daut Roare fonn dee Walle, un daut Jestimmel fonn dee Felkje.
8 En dee Ennwone enn daut wietstet Poat engste sikj fa diene Teakjens, du moakst daut Rutgone fonn dän Morje un Owent sikj freihe.
9 Du deist dee Ead beseakje un deist dee wotre; du moakst daut emm grootet Rikj; Gott sien Riefa es foll Wota – du deist äa Jeträajd fesorje, dan du hast daut enn dis Wajch reed jemoakt.
10 Du felst dee Rigjes met Wota, du deist dee Foare deepe moake, du moakst daut weakj met Räajen, du deist daut Oppgone säajne.
11 Du deist daut Joa met dien Goodet kroone, en diene Staupe dreppe met Fruchtboaret.
12 Dee faule opp dee Weid enne Wiltnes, un dee kjleene Boaj doone sikj aun aule Siede freihe.
13 Dee Weid es bedakjt met Häad, dee Tole sent met Jeträajd bedakjt, dee juble fa Freid en sinje.
6 Dan ekj woa aul utjegote aus en Opfa, en dee Tiet es hia daut ekj felote mott.
7 Ekj ha daen gooda Kaumpf jekjampft, ekj ha miene Oabeit foadich jemoakt, ekj ha daen Gloowe jehoole.
8 Fa daut aewrije, doa es ne jerachtijchkjeits Kroon reed jemoakt fa mie, dee de Herr, dee jerajchte Rechta mie jaewe woat aun jan Dach; oba nich bloos to mie, oba uk to aul daen dee sien Kome ha leef jehaut.
16 Aus ekj daut easchte Mol em Ferhea wea, stunnt mie kjeena bie, aule feleete mie; mucht an daut nich toojeraeakjent woare.
17 Oba de Herr stunnt mie bie en jeef mie Krauft, daut derch mie dee Praedijcht kunn em folle bekaunt woare, daut aule Natsjoone heare kunne, en ekj kunn ut daem Leiwe sien Mul jerat woare.
18 En de Herr woat mie fonn jiedet beeset Woakj rade, en woat mie bewoare fa sien himlischet Rikj; daem saul enn aule Eewijchkjeit Ea senne. Amen.
9 Hee raed uk derch en Jlikjnes to daen dee sikj opp sikj selfst feleete daut see jerajcht weare, en fe-achte aundre.
10 "Twee Mana jinje em Tempel enenn to baede; eena wea en Farisaea en dee aundra en Takskollakjta.
11 Dee Farisaea stunnt en baed to sikj selfst: 'Gott, en dank die daut ekj nich so sie aus dee aundre: Reiba, onnjerachte, Eehebraeakja, oda sogoa aus dis Takskollakjta.
12 Ekj faust twee mol de Waeakj, ekj jaew daut Teande fonn aules waut ekj enn naem.'
13 Oba dee Takskollakjta stunnt wiet auf, en wudd nich mol siene Uage nehecht haewe, oba schluach sikj oppe Brossst en saed: "Gott erboarm die aewa mie, en Sinda.'
14 Ekj saj ju, dis maun, leewa aus jana, jinkj jerajchtfoadicht no sien Hus. Dan waea sikj selfst erhaeft woat jedeemueticht woare, en waea sikj selfst deemueticht woat nehecht jehowe woare."
Copyright © 2001 by Elmer Reimer