Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Dee 65 Psalm

To dän Haupt Musikaunt. En Psalm en Leet fonn Doft.

¹ To die es Stellet Preis enn Zion, O Gott, un to die es en Fespräakje betolt.

² Aulet Fleesch kjemt no die dee Jebäd heat.

³ Beese Dinje sent majchtja aus ekj sie; du deist fa onnse Äweträdunje betole.

⁴ Jesäajent es dee däm du wäle deist dijcht no die to kome, dee saul enn dien Fäahoff wone; wie woare tofräd senne met daut Goodet fonn dien Hus, dien heilja Tempel.

⁵ Du woascht onns enn Jerajchtijchkjeit auntwuate met jewaultje Dinje, O Gott onnse Radunk; daut Toofetrühe enn die fonn aule bott daut Enj fonne Ead un dän See, en dee wiet auf.

⁶ Derjch diene Macht sent dee Boaj faust jestalt, toop jebunje met Krauft.

⁷ Du deist daut Roare fonn dän See stelle, daut Roare fonn dee Walle, un daut Jestimmel fonn dee Felkje.

⁸ En dee Ennwone enn daut wietstet Poat engste sikj fa diene Teakjens, du moakst daut Rutgone fonn dän Morje un Owent sikj freihe.

⁹ Du deist dee Ead beseakje un deist dee wotre; du moakst daut emm grootet Rikj; Gott sien Riefa es foll Wota – du deist äa Jeträajd fesorje, dan du hast daut enn dis Wajch reed jemoakt.

¹⁰ Du felst dee Rigjes met Wota, du deist dee Foare deepe moake, du moakst daut weakj met Räajen, du deist daut Oppgone säajne.

¹¹ Du deist daut Joa met dien Goodet kroone, en diene Staupe dreppe met Fruchtboaret.

¹² Dee faule opp dee Weid enne Wiltnes, un dee kjleene Boaj doone sikj aun aule Siede freihe.

¹³ Dee Weid es bedakjt met Häad, dee Tole sent met Jeträajd bedakjt, dee juble fa Freid en sinje.

3 Dit saust du weete, daut enne latste Doag woare seeha schwoare Tiede kome.

² Dan Mensche woare fael fonn sikj selfst hoole, jietsijch, puchrich, Stollt, Lastra, Elre onnjuarsaum, onndankboa, onnheilich,

³ Oone Leew, lote sikj nich feseene met aundre, aundre schlajchtet no raede, oone selfstbeharschinj, onnbandijch, dee daut Goodet hause,

⁴ Eena daem aundra ferode, ruchloos, oppjeblost, dee daut Fejneaje meeha leef ha aus Gott;

⁵ Dee ne Form fonn Frommheit ha, oba dee Krauft doaenn aufsaje: drei die fonn soone wajch.

⁶ Dan fonn soone kome dee haea dee sikj enn Hiesa enenn schlikje en loose Fruehes jefange naeme dee met Sinde belode sent, en feleit sent enn feschiedne Losste,

⁷ Dee emma leare, oba niemols to de Woarheit kome kjenne.

⁸ Nu soo aus Janes en Jambres Mooses jaeajeaun stunnde, soo sent dise jaeajen de Woarheit, Mana met en fa-aedelda Senn, ennjewartelt jaeajen daen Gloowe.

⁹ Oba dee woare nich wieda ferwauts kome; dan aeare Dommheit woat aulamaun Kloa senne, soo aus jana aeat uk wea.