Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Dee 83 Psalm
En Leet. En Psalm von Asaf.
1 O Gott, hool daut stellet nijch to die selfst; sie nijch oone Räd; sie nijch stel, O Gott..
2 Dan see, diene Fiend doone brelle, un soone dee Die hause ha äa Kopp oppjehaeft.
3 Dee ha Rot jenomen jäajen dien Folk; dee ha jeplont jäajen diene festoakne.
4 Dee ha jesajcht: "Komt, wel wie dän aufschniede fonn ne Natsjoon to senne, soo daut dee Nome Iesrael niemols wada jebruckt woat."
5 Dan dee ha toop met een Hoat jeplont; dee ha en Bunt jemoakt jäajen Die;
6 dee Tselte fonn dee Edomiete un dee Iesmaeliete; Moab un Hagareen;
7 Gebal, un Ammon un Amalekj; Filiste met dee Tiarus Ennwone.
8 Assieria haft sikj uk met an ennjeschlote, dee weare däm Lot siene Säns soo aus en Oarm. Selah.
9 Doo to am soo aus to Midian, soo aus to Sisera, soo aus to Jabin bie dän Stroom Kischon.
10 Dee worde fenijcht bie Endor; dee worde soo aus Mest fa dee Ead.
11 Moak äare Ferschte soo aus Oreb en Zeeb, un soo aus Zeba un Zalmmuna un aul äare Ferschte
12 dee säde: "Wel wie Gott siene Weid besette fa onns selfst."
13 O mien Gott, moak dän soo aus kjriselstoff, soo aus Stoppel fer dän Wint.
14 Soo aus daut Fia en Woolt dol brennt, un dee Flaum dee Boaj aunstekjt,
15 Soo joag dän hinjaraun met dien groota Wint, un engst dän met dien Storm.
16 Fel äa Jesejcht met Schaund, un dee woare dien Nome seakje, O Herr Gott.
17 Lot an sikj schäme un fa emma Angst ha; jo, lot dän fewert senne, un omkome.
18 Un lot an weete – Dien Nome es Dee Herr Gott – daut Du auleen dee Aulahejchsta es äwa dee gaunse Ead.
2 En poa Doag lota kjeem hee wada enn Kapernaum enenn, enn daut wort romm jeraet daut hee em Hus wea.
2 En doa weare fael toop jesaumelt, soo daut doa nich meeha Rum wea, nich mol bie dee Daea, en hee praedjd an daut Wuat.
3 En feehe Mana kjeeme en druage en Jelaemda.
4 Aus see am oba nich kunne no Jesus brinje waeajen daut Follkj, muake see daut Dak op jrod bowe wua hee wea, en aus see daut opjemoakt haude, leete see dee Madrauts rauf met daem Maun dee doabowe lach.
5 Aus Jesus aea Gloowe sach, saed hee to daem Jelaemda: "Kjint! diene Sind sent die fejaeft!"
6 Nu weare doa walkje fonn dee Schreftjeleade dee doa saute, dee enn aea Hoat saede:
7 "Wuaromm raet dis Maun soo aus daut? Hee lastat! Waea sest kaun Sind fejaewe aus Gott?"
8 Oba Jesus wist fuats enn sien Jeist waut see enn aea Hoat dochte, en saed to an: "Wuaromm denkj jie soont enn june Hoate?
9 Woont es leichta, to daen Jelaemda to saje: 'Diene Sind sent die fejaeft' oda to saje: 'Sto opp, nem diene Medrauts en go?'"
10 Oba daut jie weete sele daut de Menschesaen dee Follmacht haft de Sind to fejaewe-" saed hee to daem Jelaemda:
11 "Ekj saj die: sto opp, nem diene Medrauts en go no dien Hus".
12 Hee stunnt opp, neem platslich siene Medrauts en jinkj rut fer an aula, soo daut see aula erstaunt weare, en feharlichte Gott, en saede: "Soont ha wie noch nie jeseene".
Copyright © 2001 by Elmer Reimer