Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Dee 146 Psalm

¹ Preis däm Herr Gott; preis däm Herr Gott, O miene Seel.

² Soo lang aus ekj läw woa ekj däm Herr Gott preise; ekj woa Preis sinje to Gott soo lang aus ekj woa romm senne.

³ Doo dien Fetruehe nijch enn Helte stale, enn en Mensch sien Sän, dan doa es kjeene Radunk enn am.

⁴ Sien Odem woat oppheare, hee jeit trigj no dee Ead; siene Jedanke feschwinje enn dän Dach.

⁵ Jesäajent es dee, dee Joakopp sien Gott haft to Help; sien Fetruehe es enn däm Herr Gott, sien Gott;

⁶ Dee de Himmels un dee Ead jemoakt haft, dän See, un aules daut doabenne es; dee Woarheit bewoat fa emma;

⁷ Dee Jerejcht towäaj brinjt fa dän dee bedrekjt sent; dee Äte jeft to dee hungrije; un deit dee Jefangne frie moake;

⁸ Dee Herr Gott moakt dee Blinje äare Uage op; dee Herr Gott häft dän opp dee dol jeboage sent; dee Herr Gott haft dee Jerajchte leef;

⁹ Dee Herr Gott bewoat dee framde; Hee moakt dee Weisekjinje un Wätfruhes äare Laust leijchta; oba Hee deit dee Beese äa Wajch feschmiete.

¹⁰ Dee Herr Gott woat fa emma rejeare; O Zion, dien Gott fonn Jennerazion no Jennerazion. Preis däm Herr Gott.

¹¹ Dan ekj moak junt bekaunt, Breeda, daut daut Evanjeelium daut ekj jepraedicht ha, nich no Mensche Oat es;

¹² dan ekj ha daut nich fonn Mensche jekraeaje, ekj ha daut uk nich fonn Mensche jeleat, oba derch ne Oppenboarinj fonn Jesus Christus.

¹³ Dan jie ha fonn mien faeaja Waundel em Judentum jeheat, woo ekj bute Mote Gott siene Jemeente fefoljd, en proowd dee to fenichte,

¹⁴ en jinkj ferwauts emm Judentum meeha aus faele fonn miene Metjlieda enn mien Jeschlacht, en wea seeha iewrich enn miene Fodasch aeare Sitte.

¹⁵ Oba aus Gott daut jefoll, dee mie fonn miene Mutta aea Lief uterwaelt haud, en mie beroope haud derch siene Jnod,

¹⁶ sien Saen enn mie to oppenboare, daut ekj am to dee Heide praedje sull, unjahilt ekj mie nich met Fleesch en Bloot,

¹⁷ jinkj uk nich no Jerusalem no daen dee fer mie Apostel weare. Ekj jinkj wajch no Arabean, en kjeem donn trig no Damaskus.

¹⁸ Dree Yoa lota jinkj ekj no Jerusalem omm mie met Seephas to unjahoole, en bleef doa met am fa feftean Doag;

¹⁹ oba sach kjeene fonn dee aundre Apostel, buta Joakopp, daem Herr sien Brooda.

²⁰ Nu waut ekj hia schriew, kjikjt! fer Gott, ekj leaj nich.

²¹ Donn kjeem ekj enn dee Ommjaeajent fonn Sierean en Tsilietsean.

²² Ekj wea oba enn dee Jemeente enn Judaea dee enn Christus sent, onnbekaunt.

²³ See haude bloos jeheat daut dee, dee donn dee Jemeente fefolcht haud, nu daen Gloowe praedjd daen hee donn proowd to fenichte.

²⁴ En see feharlichte Gott enn mie.

¹¹ De naeakjste Dach kjeem Jesus enn ne Staut enenn, Nain jenant; en siene Jinje weare met am, uk en groot deel Mensche.

¹² En aus see dicht bie dee Stautspuat kjeeme, wort doa en junja, doodje Maun erut jedroacht, de eenstje Saen fonn siene Mutta, en see wea ne Waetfru; en en groot deel Mensche ute Staut weare met aea.

¹³ Aus de Herr aea sach, haud hee Metliet met aea en saed to aea: "Hiel nich".

¹⁴ En jinkj no daut Soakj en laed siene Haunt doa nopp, en dee daut Soakj druage hilde stel; en hee saed: "Junja Maun, ekj saj die, sto opp!".

¹⁵ en dee doa wea doot jewast recht sikj opp, en funk aun to raede, en hee jeef am no siene Mutta.

¹⁶ En ne groote Angst kjeem aewa an aule; en see feharlichte Gott, en saede: "En groote Profeet es mank onns oppjestone"; en: "Gott haft sien Follkj besocht!"

¹⁷ En dit Jehea spreed sikj en gauns Judaea en Ommjaeajent.