Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Dee 103 Psalm

Fonn Doft.

¹ Säajen däm Herr Gott, O miene Seel, un aules daut enn mie es, sien heilje Nome .

² Säajen däm Herr Gott, O miene Seel, un doo nich aul sien Jenotte fejäte;

³ Dee die aul diene Sinde fejeft; dee aul diene Krankheite heele deit;

⁴ dee dien Läwe rade deit fonn ferinjnieren; un deit die kroone met Leeftolichkjeit en Erboarme;

⁵ dee dien Janka tofräd stalt met Goodet; diene Jugent woat nie jemoakt soo aus en Odla.

⁶ Dee Herr Gott deit Jerajchtichkjeit oabeide un Jerecht fa aul dän dee bedrekjt sent.

⁷ Hee muak siene Wäaj bekaunt to Mooses, sien Doone to dee Israel Säns.

⁸ Dee Herr Gott haft erboarme un es foll Jnod, langsom oajalich to senne, un haft fäl Erboarme.

⁹ Hee woat nich emma strofe, un woat sien Oaja nich fa emma hoole.

¹⁰ Hee haft nich jehaundelt doano aus onnse Sinde sent, un haft onns nich beloont no onnse Sind.

¹¹ Dan soo huach aus dee Himmel es bowe dee Ead, soo huach es sien Erboarmen majchtich äwa dän dee am ferjchte.

¹² Soo wiet aus Ooste fomm Waste es, soo wiet haft hee onnse Äwaträdunge wajch jenome fonn onns.

¹³ Soo aus en Foda Metleet haft äwa siene Säns, soo haft dee Herr Gott Metleet äwa dän dee am ferjchte.

²² Säajent däm Herr Gott, aul siene Woakje enn aul dee Städe fonn sien Rejiare; säajen däm Herr Gott, O miene Seel.

3 Fang wie wada aun onns selfst to lowe? Oda mott wie Lowbreew ha aun junt, oda fonn junt, soo aus aundre?

² Jie sent onns Breef, enn onnse Hoate jeschraewe, daut fonn aule Maun jekjant en jelaest woat;

³ en es jeoppenboat daut jie Christus sien Breef sent, dee derch onns en Deenst es, nich met Tint jeschraewe, oba met daen laewende Gott sien Jeist, uk nich opp steenane Tofle, oba opp menschliche Hoat Tofle.

⁴ Soon Tofetruehe ha wie derch Christus to Gott.

⁵ Nich daut wie faeijch sent ut onns selfst irjent waut fonn onns selfst to raeakjne, oba onnse faeaijchkjeit kjemt fonn Gott,

⁶ dee onns faeijch jemoakt haft aus Deena fa daut niehet Bunt to senne, nich enn Buakstowe, oba emm Jeist; dan Buakstowe moake Doot, oba dee Jeist jeft Laewe.

¹³ En hee jinkj wada rut nom See; en daut Follkj kjeem no am, en hee lead an doa.

¹⁴ Aus hee doa delengd jinkj, sach hee Leefie, daen Alfaeaus sien Saen, bie siene Taksbood sette, en saed to am: "Komm met mie met". Hee stunnt opp, en jinkj met am met.

¹⁵ Nu pasead daut aus hee enn sien Hus saut, daut fael Takskollakjta en Sinda met Jesus en siene Jinja saute, dan doa weare fael, en dee foljde am no.

¹⁶ Aus dee Schreftjeleade en Farisaea sage daut hee met Takskollakjta en Sinda aut, saede see to siene Jinja: "Wuaromm at hee met Takskollakjta en Sinda?"

¹⁷ Jesus head daut en saed to an: "Soone dee Stoakj sent brucke nich daen Dokta, oba soone dee Krank sent; ekj sie jekome dee Sinda entolode, nich dee Jerajchte".

¹⁸ Nu Jehaun en dee Farisaea aeare Jinje deede fauste. En see kjeeme en fruage am: "Wuaromm doone Jehaun en dee Farisaea aere Jinja fauste, oba diene Jinje doone nich fauste?"

¹⁹ Jesus saed to an: "Kjenne dee Kjast Jast fauste soo lang aus dee Briegaum bie an es?

²⁰ Oba dee Tiet woat kome wan dee Briegaum fonn an woat wajch jenome woare, en dan, to dee Tiet, woare see fauste.

²¹ Kjeena flekjt en oolet Kjleet met en niehet biet Tseich; dan daut niehet rit loos fonn daut oolet, en daut feraetnet woat oaja.

²² En kjeena jit nieha Wien enn oole Wienladasch ennen, dan wan hee wudd, dan wudde dee Wienladasch twei riete, en beides Wien en Wienladasch wudde februckt senne.