Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

142 Psalmus David, quando persequebatur eum Absalom filius ejus. Domine, exaudi orationem meam; auribus percipe obsecrationem meam in veritate tua; exaudi me in tua justitia.

² Et non intres in judicium cum servo tuo, quia non justificabitur in conspectu tuo omnis vivens.

³ Quia persecutus est inimicus animam meam; humiliavit in terra vitam meam; collocavit me in obscuris, sicut mortuos saeculi.

⁴ Et anxiatus est super me spiritus meus; in me turbatum est cor meum.

⁵ Memor fui dierum antiquorum; meditatus sum in omnibus operibus tuis: in factis manuum tuarum meditabar.

⁶ Expandi manus meas ad te; anima mea sicut terra sine aqua tibi.

⁷ Velociter exaudi me, Domine; defecit spiritus meus. Non avertas faciem tuam a me, et similis ero descendentibus in lacum.

⁸ Auditam fac mihi mane misericordiam tuam, quia in te speravi. Notam fac mihi viam in qua ambulem, quia ad te levavi animam meam.

⁹ Eripe me de inimicis meis, Domine: ad te confugi.

¹⁰ Doce me facere voluntatem tuam, quia Deus meus es tu. Spiritus tuus bonus deducet me in terram rectam.

¹¹ Propter nomen tuum, Domine, vivificabis me: in aequitate tua, educes de tribulatione animam meam,

¹² et in misericordia tua disperdes inimicos meos, et perdes omnes qui tribulant animam meam, quoniam ego servus tuus sum.

¹² Vae qui aedificat civitatem in sanguinibus, et praeparat urbem in iniquitate!

¹³ Numquid non haec sunt a Domino exercituum? laborabunt enim populi in multo igne, et gentes in vacuum, et deficient.

¹⁴ Quia replebitur terra, ut cognoscant gloriam Domini, quasi aquae operientes mare.

¹⁵ Vae qui potum dat amico suo mittens fel suum, et inebrians ut aspiciat nuditatem ejus!

¹⁶ Repletus es ignominia pro gloria; bibe tu quoque, et consopire. Circumdabit te calix dexterae Domini, et vomitus ignominiae super gloriam tuam.

¹⁷ Quia iniquitas Libani operiet te, et vastitas animalium deterrebit eos de sanguinibus hominum, et iniquitate terrae, et civitatis, et omnium habitantium in ea.

¹⁸ Quid prodest sculptile, quia sculpsit illud fictor suus, conflatile, et imaginem falsam? quia speravit in figmento fictor ejus, ut faceret simulacra muta.

¹⁹ Vae qui dicit ligno: Expergiscere; Surge, lapidi tacenti! Numquid ipse docere poterit? ecce iste coopertus est auro et argento, et omnis spiritus non est in visceribus ejus.

²⁰ Dominus autem in templo sancto suo: sileat a facie ejus omnis terra!

⁹ Scripsi vobis in epistola: Ne commisceamini fornicariis:

¹⁰ non utique fornicariis hujus mundi, aut avaris, aut rapacibus, aut idolis servientibus: alioquin debueratis de hoc mundo exiisse.

¹¹ Nunc autem scripsi vobis non commisceri: si is qui frater nominatur, est fornicator, aut avarus, aut idolis serviens, aut maledicus, aut ebriosus, aut rapax, cum ejusmodi nec cibum sumere.

¹² Quid enim mihi de iis qui foris sunt, judicare? nonne de iis qui intus sunt, vos judicatis?

¹³ nam eos qui foris sunt, Deus judicabit. Auferte malum ex vobis ipsis.