Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Ang Pag-ampo sa Pagpasalamat
30 Gidayeg ko ikaw, Ginoo, kay giluwas mo ako sa katalagman,
ug wala mo tugoti nga magmaya ang akong mga kaaway sa akong kahimtang.
2 Ginoo nga akong Dios,
nangayo ako ug tabang kanimo, ug giayo mo ako.
3 Giluwas mo ako sa kamatayon.
Wala mo tugoti nga mamatay ako.
4 Pag-awit kamo ug mga pagdayeg sa Ginoo,
kamong katawhan nga nagmatinumanon kaniya.
Dayega ninyo siya sa paghinumdom sa iyang pagkabalaan.
5 Kay ang iyang kasuko dili molungtad ug dugay,
apan ang iyang kaayo magapadayon sa tibuok natong kinabuhi.
Masubo tingali kita panahon sa kagabhion,
apan malipay ra kita pag-abot sa kabuntagon.
6-7 Ginoo, sa imong kaayo gipalig-on mo ako sama sa usa ka bukid.
Ug tungod kay mauswagon ang akong kahimtang, nakaingon ako sa akong kaugalingon nga dili gayod ako matarog.
Apan sa dihang wala ka manumbaling kanako, gibati ako ug kahadlok.
8 Misangpit ako kanimo, Ginoo, ug nagpakilooy.
Matod ko:
9 “Unsay makuha mo kon mamatay ako?
Makadayeg ba kanimo ang tawong patay?
Makasaysay pa ba siya sa imong pagkamatinumanon?
10 Pamatia ako, Ginoo, ug kaloy-i.
Tabangi ako, O Ginoo!”
11 Gipulihan mo ug malipayong pagsayaw ang akong kasubo.
Gipahubo mo kanako ang bisting sako nga nagpaila sa akong pagsubo,
ug gihatagan mo akog kalipay.
12 Busa dili ako magpakahilom; moawit akog mga pagdayeg kanimo.
Ginoo nga akong Dios, pasalamatan ko ikaw sa walay kataposan.
18 Usa ka adlaw, sa dihang dako na ang bata, miadto kini sa iyang amahan nga nagtrabaho didto sa uma uban sa mga mangangani. 19 Ug miingon siya sa iyang amahan, “Sakit kaayo ang akong ulo!” Miingon ang iyang amahan ngadto sa sulugoon, “Dad-a siya ngadto sa iyang inahan!” 20 Busa gidala sa sulugoon ang bata ngadto sa iyang inahan. Gisabak sa inahan ang bata hangtod pagkaudto ug unya namatay. 21 Misaka ang inahan ug gibutang ang patayng lawas sa iyang anak sa katre sa alagad sa Dios. Unya migawas siya sa kuwarto ug gisira ang pultahan.
22 Gitawag sa babaye ang iyang bana ug giingnan, “Palihog, padad-i ako ug usa ka sulugoon ug usa ka asno aron makadali akog adto sa alagad sa Dios, ug makabalik dayon.” 23 Nangutana ang iyang bana, “Nganong moadto ka man karong adlawa nga dili man kini Pista sa Pagsugod sa Bulan o Adlaw nga Igpapahulay?” Mitubag ang babaye, “Sige lang.” 24 Busa gimuntorahan sa babaye ang asno ug miingon sa iyang sulugoon, “Pagdali! Ug ayaw pahinaya ug dagan ang asno kon dili ako moingon kanimo.”
25 Busa milakaw sila, ug nakaabot sila sa Bukid sa Carmel, diin atua ang alagad sa Dios. Pagkakita ni Eliseo sa babaye nga didto pa sa unahan, miingon siya sa iyang sulugoon nga si Gehazi, “Tan-awa, anaa ang babaye nga taga-Shunem! 26 Dagan ug tagboa siya ug pangutan-a kon maayo ba ang kahimtang nila sa iyang bana ug anak.” Giingnan sa babaye si Gehazi nga maayo ra ang tanan.
27 Apan pag-abot niya didto kang Eliseo sa bukid, gikuptan niya ang tiil ni Eliseo. Miduol si Gehazi aron ipalayo siya, apan miingon si Eliseo, “Pasagdi lang siya! Kay anaa siya sa kaguol. Apan gililong kini sa Ginoo kanako; wala niya ako sultihi bahin niini.” 28 Miingon ang babaye, “Sir, wala ako mangayo kanimo ug anak nga lalaki; miingon pa gani ako kanimo nga ayaw ako palaoma.”[a]
29 Miingon si Eliseo kang Gehazi, “Pangandam. Dad-a ang akong sungkod ug lakaw! Kon may matagboan ka, ayaw na panimbaya, ug kon may manimbaya kanimo ayaw na pagtubag. Pagdali, ug ibutang dayon ang akong sungkod sa nawong sa bata.” 30 Apan miingon ang inahan sa bata kang Eliseo, “Ipanumpa ko sa buhi nga Ginoo ug kanimo, nga dili gayod ako mopauli kon dili ka mouban kanako.” Busa miuban si Eliseo kaniya.
31 Nagauna si Gehazi ug gibutang niya ang sungkod sa nawong sa bata, apan wala gayod motingog o molihok ang bata. Busa mibalik si Gehazi sa pagtagbo kang Eliseo ug miingon, “Dili man momata ang bata.”
Ang Kristohanong Pagtinabangay
8 Mga igsoon, gusto namong isugilon kaninyo ang gibuhat sa mga tumutuo didto sa Macedonia pinaagi sa grasya sa Dios[a] kanila. 2 Bisan daghan ang ilang nasinatian nga mga pagsulay, malipayon gihapon kaayo sila. Mao kana nga manggihatagon kaayo sila bisan labihan sila kakabos. 3 Makapamatuod ako kaninyo nga ang ilang paghatag dili lang sumala sa ilang makaya kondili labaw pa niini, ug kinabubut-on nila kining gibuhat. 4 Kay sila gayod ang nanghangyo kanamo nga kon mahimo hatagan sila ug kahigayonan nga makatabang usab sila sa mga katawhan sa Dios nga nagka-lisod didto sa Jerusalem. 5 Ug dili kay kana lang, kondili una sa tanan gitugyan nila ang ilang kaugalingon sa Ginoo ug kanamo sumala sa kabubut-on sa Dios. Wala gayod kami magdahom nga makabuhat sila niadto. 6 Tungod sa ilang maayong gibuhat, gidasig namo si Tito sa pagbalik diha kaninyo ug padayonon ang nasugdan na niya nga buluhaton sa pagtigom sa inyong mga hinabang alang sa mga nagka-lisod sa Jerusalem. 7 Kamo diha sa Corinto wala magkulang sa tanan: lig-on ang inyong pagtuo sa Dios, maayo kamo motudlo, ug daghan ang inyong nahibaloan. Kugihan kamo sa inyong pag-alagad sa Dios, ug hilabihan ang inyong paghigugma kanamo. Busa gusto namo nga ipakita ninyo nga wala usab kamo nagakulang sa paghatag.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.