Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Bulahan ang Tawo nga Matarong

Walay Kapuslanan ang Tanan

1 Mao kini ang gipamulong sa usa ka magwawali^[a] nga anak ni David ug hari sa Jerusalem:

² Walay kapuslanan! Wala gayoy kapuslanan ang tanan! ³ Unsay makuha sa tawo sa iyang paghago dinhi sa kalibotan? ⁴ Mahanaw ang usa ka henerasyon ug mopuli usab ang lain, apan ang kalibotan mao lang gihapon. ⁵ Mosidlak ang adlaw ug unya mosalop, unya magdali kini pagbalik sa dapit nga iyang gigikanan aron mosidlak pag-usab. ⁶ Mohuyop ang hangin ngadto sa habagatan ug unya ngadto sa amihan; magtuyok-tuyok lang kini ug magbalik-balik. ⁷ Ang tanang suba nagadagayday padulong sa dagat, apan wala kini nagakapuno bisan walay hunong ang pagdagayday sa mga suba.^{[b] 8} Kining tanang mga butanga makalaay—kalaay nga dili ikasaysay. Dili matagbaw ang atong mga mata ug mga dalunggan sa atong makita ug madungog. ⁹ Ang nahitabo kaniadto mahitabo pag-usab. Ang gihimo kaniadto himuon pag-usab. Wala gayoy bag-o nga nagakahitabo sa kalibotan. ¹⁰ May butang pa ba nga imong maingon nga bag-o? Nahitabo na kana kaniadto sa wala pa kita matawo. ¹¹ Wala nay nahinumdom sa nanglabay nga mga panghitabo; mao man usab ang mosunod nga mga panghitabo, dili usab kini mahinumdoman sa mga tawo sa umaabot nga henerasyon.

Ang Kaalam sa Tawo Walay Kapuslanan

¹² Ako nga usa ka magwawali naghari sa Israel, ug nagpuyo ako sa Jerusalem. ¹³ Sa akong kaalam, gitun-an ko gayod pag-ayo ang tanang nagakahitabo dinhi sa kalibotan. Usa kini ka pait nga kapalaran nga gihatag sa Dios ngadto sa mga tawo. ¹⁴ Nakita ko ang tanang ginahimo dinhi sa kalibotan, ug kining tanan walay kapuslanan; sama kini ka walay pulos sa paggukod ug hangin. ¹⁵ Ang baliko dili matul-id, ug dili maihap ang wala diha.

¹⁶ Miingon ako sa akong kaugalingon, “Mas maalamon gayod ako kay sa tanang naghari sa Jerusalem una kanako. Daghan gayod akog nahibaloan.” ¹⁷ Gitun-an ko pag-ayo ang kalainan sa kaalam ug binuang, apan nasuta ko nga kini walay kapuslanan; sama lang kini sa nagagukod ka sa hangin. ¹⁸ Kay sa magkadugang ang kahibalo ug kaalam, magdugang usab ang kasakit ug pag-antos.

²⁹ “Alaot kamong mga magtutudlo sa Kasugoan ug kamong mga Pariseo. Ang inyong pagtuo sa Dios pagpakaaron-ingnon lang! Nagabuhat kamo sa mga lubnganan sa mga matarong ug mga propeta ug gipatahom ninyo kini, ³⁰ ug nagaingon kamo nga kon anaa na kamo kaniadto sa panahon sa inyong mga katigulangan, dili unta ninyo patyon ang mga propeta sama sa ilang gibuhat. ³¹ Busa, giangkon ninyo nga mga kaliwat kamo sa mga tawo nga mipatay sa mga propeta.^{[a] 32} Sige, taposa ninyo ang gisugdan sa inyong mga katigulangan! ³³ Sama kamo sa mga bitin. Kaliwat kamo sa mga malala nga bitin. Dili gayod kamo makaikyas sa silot didto sa impiyerno. ³⁴ Busa paminaw kamo! Padalhan ko kamo ug mga propeta, mga maalam nga tawo, ug mga magtutudlo. Ang uban kanila pamatyon ninyo. Ipalansang ninyo sila sa krus. Ug ang uban bunalan ninyo diha sa inyong mga sinagoga; ug kon molayas sila, gukoron ninyo sila bisan asa nga dapit. ³⁵ Tungod niini silotan gayod kamo sa inyong pagpamatay sa tanang mga tawo nga matarong gikan kang Abel hangtod kang Zacarias nga anak ni Barakia, nga inyong gipatay didto sa dapit nga gitaliwad-an sa templo ug sa halaran. ³⁶ Sa pagkatinuod, kamong mga tawo niini nga panahon mao ang manubag niining tanang mga sala.”

Ang Paghigugma ni Jesus sa mga Taga-Jerusalem

(Luc. 13:34-35)

³⁷ “Kamo nga mga taga-Jerusalem, ngano man nga gibato ninyo ug gipamatay ang mga propeta sa Dios nga gipadala diha kaninyo? Dugay na akong nagtinguha nga tigomon kamo ug atimanon, sama sa himungaan nga nagtigom sa iyang mga piso ilalom sa iyang mga pako, apan dili ninyo kini gusto! ³⁸ Karon, bahala na kamo sa inyong kaugalingon. ³⁹ Kay dili na gayod ninyo ako makita hangtod nga moingon kamo, ‘Gipanalanginan sa Ginoo ang iyang pinadala.’ ” ^[b]