Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

¹⁵ W tych dniach Piotr stanął pośród uczniów (a było zgromadzonych około stu dwudziestu osób) i powiedział:

¹⁶ Mężowie bracia, musiało się wypełnić słowo Pisma, w którym Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu, który był przewodnikiem tych, którzy schwytali Jezusa.

¹⁷ Zaliczał się on bowiem do nas i miał udział w tym posługiwaniu.

²¹ Trzeba więc, aby jeden z tych mężczyzn, którzy z nami byli przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał wśród nas;

²² Począwszy od chrztu Jana aż do dnia, w którym został wzięty od nas w górę, stał się wraz z nami świadkiem jego zmartwychwstania.

²³ I wybrali dwóch: Józefa, zwanego Barsabą, z przydomkiem Justus, i Macieja.

²⁴ I tak się modlili: Ty, Panie, który znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego wybrałeś;

²⁵ Aby zajął miejsce w tym posługiwaniu i apostolstwie, któremu sprzeniewierzył się Judasz, aby odejść na swoje miejsce.

²⁶ I dali im losy, a los padł na Macieja. I został przyłączony do jedenastu apostołów.

1 Błogosławiony człowiek, który nie idzie za radą niegodziwych, nie stoi na drodze grzeszników i nie zasiada w gronie szyderców;

² Lecz ma upodobanie w prawie PANA i nad jego prawem rozmyśla we dnie i w nocy.

³ Będzie on bowiem jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód, które wydaje swój owoc w swoim czasie; jego liść nie zwiędnie i wszystko, co robi, powiedzie się.

⁴ Nie tak niegodziwi; oni są jak plewa, którą wiatr rozmiata.

⁵ Dlatego niegodziwi nie ostoją się na sądzie ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych.

⁶ PAN bowiem zna drogę sprawiedliwych, ale droga niegodziwych zaginie.

⁹ Jeśli przyjmujemy świadectwo ludzi, to świadectwo Boga jest większe. To bowiem jest świadectwo Boga, które dał o swoim Synu.

¹⁰ Kto wierzy w Syna Bożego, ma świadectwo w sobie. Kto nie wierzy Bogu, zrobił z niego kłamcę, bo nie uwierzył świadectwu, które Bóg dał o swoim Synu.

¹¹ A to świadectwo jest takie, że Bóg dał nam życie wieczne, a to życie jest w jego Synu.

¹² Kto ma Syna, ma życie, kto nie ma Syna Bożego, nie ma życia.

¹³ To napisałem wam, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie życie wieczne i abyście wierzyli w imię Syna Bożego.

⁶ Objawiłem twoje imię ludziom, których mi dałeś ze świata. Twoimi byli i dałeś mi ich, a oni zachowali twoje słowa.

⁷ A teraz poznali, że wszystko, co mi dałeś, pochodzi od ciebie.

⁸ Dałem im bowiem słowa, które mi dałeś, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że wyszedłem od ciebie, i uwierzyli, że ty mnie posłałeś.

⁹ Ja proszę za nimi. Nie proszę za światem, ale za tymi, których mi dałeś, bo są twoi.

¹⁰ I wszystko moje jest twoje, a twoje jest moje i jestem uwielbiony w nich.

¹¹ A nie jestem już na świecie, ale oni są na świecie, a ja idę do ciebie. Ojcze święty, zachowaj w twoim imieniu tych, których mi dałeś, aby byli jedno jak i my.

¹² Gdy byłem z nimi na świecie, ja zachowywałem ich w twoim imieniu. Strzegłem tych, których mi dałeś, i żaden z nich nie zginął prócz syna zatracenia, żeby się wypełniło Pismo.

¹³ Ale teraz idę do ciebie i mówię to na świecie, aby mieli w sobie moją radość w pełni.

¹⁴ Ja dałem im twoje słowo, a świat ich znienawidził, bo nie są ze świata, jak i ja nie jestem ze świata.

¹⁵ Nie proszę, abyś zabrał ich ze świata, ale abyś zachował ich od złego.

¹⁶ Nie są ze świata, jak i ja nie jestem ze świata.

¹⁷ Uświęć ich w twojej prawdzie. Twoje słowo jest prawdą.

¹⁸ Jak ty posłałeś mnie na świat, tak i ja posłałem ich na świat.

¹⁹ A ja za nich uświęcam samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie.