Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Przewodnikowi chóru, na Neginot. Psalm Dawida.

4 Wysłuchaj mnie, gdy cię wzywam, Boże mojej sprawiedliwości! Ty wyzwoliłeś mnie w czasie ucisku. Zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mojej modlitwy.

² Synowie ludzcy, jak długo będziecie znieważać moją chwałę? Jak długo będziecie miłować marność i szukać kłamstwa? Sela.

³ Wiedzcie, że PAN oddzielił dla siebie pobożnego. PAN wysłucha, gdy zawołam do niego.

⁴ Zadrżyjcie i nie grzeszcie. Rozmyślajcie w swym sercu na łożu i zamilczcie. Sela.

⁵ Składajcie ofiary sprawiedliwości i ufajcie PANU.

⁶ Wielu mówi: Któż pokaże nam dobro? PANIE, wznieś nad nami światło twego oblicza.

⁷ Wlałeś w moje serce więcej radości niż w czasie obfitości ich zboża i wina.

⁸ W spokoju się położę i zasnę, bo ty sam, PANIE, sprawiasz, że mieszkam bezpiecznie.

3 Piotr i Jan weszli razem do świątyni w godzinie modlitwy, o dziewiątej.

² A wnoszono właśnie pewnego mężczyznę, chromego od urodzenia, którego każdego dnia sadzano u bramy świątyni, zwanej Piękną, żeby wchodzących do świątyni prosił o jałmużnę.

³ Gdy zobaczył Piotra i Jana, jak mieli wejść do świątyni, prosił ich o jałmużnę.

⁴ A Piotr, przypatrując mu się wraz z Janem, powiedział: Spójrz na nas.

⁵ On więc spojrzał na nich uważnie, spodziewając się, że coś od nich otrzyma.

⁶ Wtedy Piotr powiedział: Nie mam srebra ani złota, lecz co mam, to ci daję: W imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu, wstań i chodź!

⁷ A ująwszy go za prawą rękę, podniósł go. I natychmiast wzmocniły się jego nogi i kostki.

⁸ A on zerwał się, wstał i chodził. Wszedł z nimi do świątyni, chodząc, skacząc i chwaląc Boga.

⁹ A wszyscy ludzie widzieli go chodzącego i chwalącego Boga.

¹⁰ I rozpoznali w nim tego człowieka, który dla jałmużny siadał przy Pięknej Bramie świątyni, i ogarnęło ich zdumienie i zachwyt nad tym, co mu się przydarzyło.

²⁴ Wszczął się też między nimi spór o to, kto z nich ma być uważany za największego.

²⁵ Lecz on powiedział do nich: Królowie narodów panują nad nimi, a ci, którzy sprawują nad nimi władzę, nazywani są dobroczyńcami.

²⁶ Wy zaś tak nie postępujcie. Lecz kto jest największy wśród was, niech będzie jak najmniejszy, a kto jest przełożonym, niech będzie jak ten, kto służy.

²⁷ Któż bowiem jest większy? Ten, kto siedzi, czy ten, kto służy? Czy nie ten, kto siedzi? Ale ja jestem pośród was jako ten, kto służy.

²⁸ A wy jesteście tymi, którzy wytrwali przy mnie w moich próbach.

²⁹ I ja przekazuję wam królestwo, jak mnie przekazał mój Ojciec;

³⁰ Abyście jedli i pili za moim stołem w moim królestwie, i zasiadali na tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela.