Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

118 Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.

² Niech powie teraz Izrael, że jego miłosierdzie trwa na wieki.

¹⁴ PAN jest moją siłą i pieśnią, on stał się moim zbawieniem.

¹⁵ Głos radości i zbawienia w namiotach sprawiedliwych: Prawica PANA działa potężnie;

¹⁶ Prawica PANA jest wywyższona, prawica PANA działa potężnie.

¹⁷ Nie umrę, lecz będę żył i opowiadał dzieła PANA.

¹⁸ PAN ukarał mnie surowo, ale nie wydał mnie na śmierć.

¹⁹ Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, a wejdę w nie i będę wysławiał PANA.

²⁰ To jest brama PANA, którą wchodzą sprawiedliwi.

²¹ Będę cię wysławiać, bo mnie wysłuchałeś i stałeś się moim zbawieniem.

²² Kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym.

²³ PAN to sprawił i jest to cudowne w naszych oczach.

²⁴ Oto dzień, który PAN uczynił, weselmy się i radujmy się w nim.

16 A gdy minął szabat, Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba, i Salome nakupiły wonności, aby pójść i namaścić go.

² Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy wzeszło słońce, przyszły do grobu.

³ I mówiły do siebie: Któż nam odwali kamień od wejścia do grobowca?

⁴ (A gdy spojrzały, zobaczyły, że kamień został odwalony). Był bowiem bardzo wielki.

⁵ Gdy weszły do grobowca, ujrzały młodzieńca siedzącego po prawej stronie, ubranego w białą szatę, i przestraszyły się.

⁶ Lecz on powiedział do nich: Nie bójcie się. Szukacie Jezusa z Nazaretu, który był ukrzyżowany. Powstał, nie ma go tu. Oto miejsce, gdzie go złożono.

⁷ Ale idźcie i powiedzcie jego uczniom i Piotrowi: Udaje się przed wami do Galilei. Tam go ujrzycie, jak wam powiedział.

⁸ Wyszły więc szybko i uciekły od grobu, bo ogarnął je lęk i zdumienie. Nikomu też nic nie mówiły, ponieważ się bały.