Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

118 Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.

² Niech powie teraz Izrael, że jego miłosierdzie trwa na wieki.

¹⁴ PAN jest moją siłą i pieśnią, on stał się moim zbawieniem.

¹⁵ Głos radości i zbawienia w namiotach sprawiedliwych: Prawica PANA działa potężnie;

¹⁶ Prawica PANA jest wywyższona, prawica PANA działa potężnie.

¹⁷ Nie umrę, lecz będę żył i opowiadał dzieła PANA.

¹⁸ PAN ukarał mnie surowo, ale nie wydał mnie na śmierć.

¹⁹ Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, a wejdę w nie i będę wysławiał PANA.

²⁰ To jest brama PANA, którą wchodzą sprawiedliwi.

²¹ Będę cię wysławiać, bo mnie wysłuchałeś i stałeś się moim zbawieniem.

²² Kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym.

²³ PAN to sprawił i jest to cudowne w naszych oczach.

²⁴ Oto dzień, który PAN uczynił, weselmy się i radujmy się w nim.

³⁵ Lecz powie ktoś: Jak umarli są wskrzeszani i w jakim ciele przychodzą?

³⁶ Głupcze! To, co siejesz, nie ożyje, jeśli nie obumrze.

³⁷ I to, co siejesz, to nie ciało, które ma powstać, ale gołe ziarno, na przykład pszeniczne lub jakieś inne.

³⁸ Bóg zaś daje mu ciało, jakie chce, a każdemu z ziaren właściwe jemu ciało.

³⁹ Nie każde ciało jest jednakowe, ale inne jest ciało ludzi, a inne ciało zwierząt, inne ryb, a inne ptaków.

⁴⁰ Są też ciała niebieskie i ciała ziemskie, lecz inna jest chwała ciał niebieskich, a inna ziemskich.

⁴¹ Inna chwała słońca, inna chwała księżyca, a inna chwała gwiazd. Gwiazda bowiem od gwiazdy różni się jasnością.

⁴² Tak też jest ze zmartwychwstaniem umarłych. Sieje się ciało w zniszczalności, a jest wskrzeszane w niezniszczalności;

⁴³ Sieje się w niesławie, a jest wskrzeszane w chwale, sieje się w słabości, a jest wskrzeszane w mocy;

⁴⁴ Sieje się ciało cielesne, a jest wskrzeszane ciało duchowe. Jest ciało cielesne, jest też ciało duchowe.

⁴⁵ Tak też jest napisane: Stał się pierwszy człowiek, Adam, duszą żyjącą, a ostatni Adam duchem ożywiającym.

⁴⁶ Jednak pierwsze nie jest to, co duchowe, ale to, co cielesne, potem duchowe.

⁴⁷ Pierwszy człowiek z ziemi – ziemski, drugi człowiek – sam Pan z nieba.

⁴⁸ Jaki jest ten ziemski, tacy i ziemscy; a jaki jest niebieski, tacy i niebiescy.

⁴⁹ A jak nosiliśmy obraz ziemskiego, tak będziemy nosili obraz niebieskiego.