Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

⁴⁶ Et ait Maria: Magnificat anima mea Dominum:

⁴⁷ et exsultavit spiritus meus in Deo salutari meo.

⁴⁸ Quia respexit humilitatem ancillae suae: ecce enim ex hoc beatam me dicent omnes generationes,

⁴⁹ quia fecit mihi magna qui potens est: et sanctum nomen ejus,

⁵⁰ et misericordia ejus a progenie in progenies timentibus eum.

⁵¹ Fecit potentiam in brachio suo: dispersit superbos mente cordis sui.

⁵² Deposuit potentes de sede, et exaltavit humiles.

⁵³ Esurientes implevit bonis: et divites dimisit inanes.

⁵⁴ Suscepit Israel puerum suum, recordatus misericordiae suae:

⁵⁵ sicut locutus est ad patres nostros, Abraham et semini ejus in saecula.

¹⁹ Et surrexerunt mane, et adoraverunt coram Domino: reversique sunt, et venerunt in domum suam Ramatha. Cognovit autem Elcana Annam uxorem suam: et recordatus est ejus Dominus.

²⁰ Et factum est post circulum dierum, concepit Anna, et peperit filium: vocavitque nomen ejus Samuel, eo quod a Domino postulasset eum.

²¹ Ascendit autem vir ejus Elcana, et omnis domus ejus, ut immolaret Domino hostiam solemnem, et votum suum.

²² Et Anna non ascendit: dixit enim viro suo: Non vadam donec ablactetur infans, et ducam eum, ut appareat ante conspectum Domini, et maneat ibi jugiter.

²³ Et ait ei Elcana vir suus: Fac quod bonum tibi videtur, et mane donec ablactes eum: precorque ut impleat Dominus verbum suum. Mansit ergo mulier, et lactavit filium suum, donec amoveret eum a lacte.

²⁴ Et adduxit eum secum, postquam ablactaverat, in vitulis tribus, et tribus modiis farinae, et amphora vini, et adduxit eum ad domum Domini in Silo. Puer autem erat adhuc infantulus:

²⁵ et immolaverunt vitulum, et obtulerunt puerum Heli.

²⁶ Et ait Anna: Obsecro mi domine, vivit anima tua, domine: ego sum illa mulier, quae steti coram te hic orans Dominum.

²⁷ Pro puero isto oravi, et dedit mihi Dominus petitionem meam quam postulavi eum.

²⁸ Idcirco et ego commodavi eum Domino cunctis diebus quibus fuerit commodatus Domino. Et adoraverunt ibi Dominum. Et oravit Anna, et ait:

8 Capitulum autem super ea quae dicuntur: Talem habemus pontificem, qui consedit in dextera sedis magnitudinis in caelis,

² sanctorum minister, et tabernaculi veri, quod fixit Dominus, et non homo.

³ Omnis enim pontifex ad offerendum munera, et hostias constituitur: unde necesse est et hunc habere aliquid, quod offerat.

⁴ Si ergo esset super terram, nec esset sacerdos: cum essent qui offerent secundum legem munera,

⁵ qui exemplari, et umbrae deserviunt caelestium. Sicut responsum est Moysi, cum consummaret tabernaculum: Vide (inquit) omnia facito secundum exemplar, quod tibi ostensum est in monte.

⁶ Nunc autem melius sortitus est ministerium, quanto et melioris testamenti mediator est, quod in melioribus repromissionibus sancitum est.

⁷ Nam si illud prius culpa vacasset, non utique secundi locus inquireretur.

⁸ Vituperans enim eos dicit: Ecce dies venient, dicit Dominus: et consummabo super domum Israel, et super domum Juda, testamentum novum,

⁹ non secundum testamentum quod feci patribus eorum in die qua apprehendi manum eorum ut educerem illos de terra AEgypti: quoniam ipsi non permanserunt in testamento meo: et ego neglexi eos, dicit Dominus.

¹⁰ Quia hoc est testamentum quod disponam domui Israel post dies illos, dicit Dominus: dando leges meas in mentem eorum, et in corde eorum superscribam eas: et ero eis in Deum, et ipsi erunt mihi in populum:

¹¹ et non docebit unusquisque proximum suum, et unusquisque fratrem suum, dicens: Cognosce Dominum: quoniam omnes scient me a minore usque ad majorem eorum:

¹² quia propitius ero iniquitatibus eorum, et peccatorum eorum jam non memorabor.

¹³ Dicendo autem novum: veteravit prius. Quod autem antiquatur, et senescit, prope interitum est.