Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

97 PAN króluje, raduj się, ziemio, i weselcie się, niezliczone wyspy!

² Chmury i ciemność wokół niego, sprawiedliwość i sąd podstawą jego tronu.

³ Ogień idzie przed nim i pożera jego wrogów wokoło.

⁴ Jego błyskawice oświetlają świat, widzi to ziemia i drży.

⁵ Góry topią się jak wosk przed obliczem PANA, przed obliczem Pana całej ziemi.

⁶ Niebiosa opowiadają jego sprawiedliwość, a wszystkie narody widzą jego chwałę.

⁷ Niech będą zawstydzeni wszyscy, którzy służą posągom, którzy chlubią się bożkami; oddajcie mu pokłon, wszyscy bogowie.

⁸ Syjon to usłyszał i weseli się, a córki Judy będą się radować z powodu twoich sądów, PANIE!

⁹ Ty bowiem, PANIE, jesteś Najwyższy na całej ziemi, wywyższony ponad wszystkich bogów.

¹⁰ Wy, którzy miłujecie PANA, miejcie w nienawiści zło; on strzeże dusz swoich świętych, ocala ich z ręki niegodziwych.

¹¹ Światło jest zasiane dla sprawiedliwego i radość dla tych, którzy są prawego serca.

¹² Weselcie się w PANU, sprawiedliwi, i wysławiajcie go, pamiętając o jego świętości.

²⁵ Kiedy znaleźli go po drugiej stronie morza, zapytali: Mistrzu, kiedy tu przybyłeś?

²⁶ Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Szukacie mnie nie dlatego, że widzieliście cuda, ale dlatego, że jedliście chleb i nasyciliście się.

²⁷ Zabiegajcie nie o pokarm, który ginie, ale o pokarm, który trwa ku życiu wiecznemu, który wam da Syn Człowieczy. Jego bowiem zapieczętował Bóg Ojciec.

²⁸ Wtedy zapytali go: Cóż mamy robić, abyśmy wykonywali dzieła Boga?

²⁹ Odpowiedział im Jezus: To jest dzieło Boga, abyście wierzyli w tego, którego on posłał.

³⁰ Powiedzieli mu więc: Jaki znak czynisz, abyśmy widzieli i wierzyli tobie? Cóż czynisz?

³¹ Nasi ojcowie jedli mannę na pustyni, jak jest napisane: Chleb z nieba dał im do jedzenia.

³² Wtedy Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale mój Ojciec daje wam prawdziwy chleb z nieba.

³³ Chlebem Boga bowiem jest ten, który zstępuje z nieba i daje światu życie.

³⁴ Wtedy powiedzieli do niego: Panie, dawaj nam zawsze tego chleba.

³⁵ I odpowiedział im Jezus: Ja jestem chlebem życia. Kto przychodzi do mnie, nie będzie głodny, a kto wierzy we mnie, nigdy nie będzie odczuwał pragnienia.