Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

⁴⁹ Pamiętaj o słowie danym twemu słudze, na którym to słowie kazałeś mi polegać.

⁵⁰ To jest moja pociecha w utrapieniu, bo twoje słowo mnie ożywia.

⁵¹ Pyszni bardzo się ze mnie naśmiewają, lecz nie odstępuję od twego prawa.

⁵² Pamiętam o twoich wiecznych sądach, PANIE, i pocieszam się nimi.

⁵³ Strach mnie ogarnął z powodu niegodziwych, którzy porzucają twoje prawo.

⁵⁴ Twoje prawa są dla mnie pieśniami w domu mego pielgrzymowania.

⁵⁵ Nocą wspominam twoje imię, PANIE, i strzegę twego prawa.

⁵⁶ To mam, bo przestrzegam twoich przykazań.

⁴⁵ Wielu więc z Żydów, którzy przyszli do Marii i widzieli to, czego Jezus dokonał, uwierzyło w niego.

⁴⁶ Lecz niektórzy z nich odeszli do faryzeuszy i powiedzieli im, co Jezus uczynił.

⁴⁷ Wtedy naczelni kapłani i faryzeusze zebrali się na naradę i mówili: Co zrobimy? Bo ten człowiek czyni wiele cudów.

⁴⁸ Jeśli go tak zostawimy, wszyscy uwierzą w niego i przyjdą Rzymianie, i zabiorą nam to nasze miejsce i naród.

⁴⁹ A jeden z nich, Kajfasz, który był tego roku najwyższym kapłanem, powiedział do nich: Wy nic nie wiecie;

⁵⁰ I nie bierzecie pod uwagę, że pożyteczniej jest dla nas, żeby jeden człowiek umarł za lud, a żeby cały ten naród nie zginął.

⁵¹ A nie mówił tego sam od siebie, ale będąc tego roku najwyższym kapłanem, prorokował, że Jezus miał umrzeć za ten naród;

⁵² A nie tylko za ten naród, ale też po to, aby zgromadzić w jedno rozproszone dzieci Boże.

⁵³ Od tego więc dnia naradzali się wspólnie nad tym, aby go zabić.

⁵⁴ A Jezus już nie chodził jawnie wśród Żydów, ale odszedł stamtąd do krainy, która leży w pobliżu pustyni, do miasta zwanego Efraim, i tam mieszkał ze swoimi uczniami.

⁵⁵ A zbliżała się Pascha żydowska. I wielu z tej okolicy szło do Jerozolimy przed Paschą, aby się oczyścić.

⁵⁶ Szukali Jezusa i stojąc w świątyni, mówili jedni do drugich: Czy myślicie, że nie przyjdzie na święto?

⁵⁷ A naczelni kapłani i faryzeusze wydali nakaz, aby, jeśli ktoś się dowie, gdzie jest, oznajmił to, żeby go mogli schwytać.