Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

⁶ Inimici mei dixerunt mala mihi: Quando morietur, et peribit nomen ejus?

⁷ Et si ingrediebatur ut videret, vana loquebatur; cor ejus congregavit iniquitatem sibi. Egrediebatur foras et loquebatur.

⁸ In idipsum adversum me susurrabant omnes inimici mei; adversum me cogitabant mala mihi.

⁹ Verbum iniquum constituerunt adversum me: Numquid qui dormit non adjiciet ut resurgat?

¹⁰ Etenim homo pacis meae in quo speravi, qui edebat panes meos, magnificavit super me supplantationem.

¹¹ Tu autem, Domine, miserere mei, et resuscita me; et retribuam eis.

¹² In hoc cognovi quoniam voluisti me, quoniam non gaudebit inimicus meus super me.

¹³ Me autem propter innocentiam suscepisti; et confirmasti me in conspectu tuo in aeternum.

¹⁴ Benedictus Dominus Deus Israel a saeculo et usque in saeculum. Fiat, fiat.

53 Quis credidit auditui nostro? et brachium Domini cui revelatum est?

² Et ascendet sicut virgultum coram eo, et sicut radix de terra sitienti. Non est species ei, neque decor, et vidimus eum, et non erat aspectus, et desideravimus eum:

³ despectum, et novissimum virorum, virum dolorum, et scientem infirmitatem, et quasi absconditus vultus ejus et despectus, unde nec reputavimus eum.

⁴ Vere languores nostros ipse tulit, et dolores nostros ipse portavit; et nos putavimus eum quasi leprosum, et percussum a Deo, et humiliatum.

⁵ Ipse autem vulneratus est propter iniquitates nostras; attritus est propter scelera nostra: disciplina pacis nostrae super eum, et livore ejus sanati sumus.

⁶ Omnes nos quasi oves erravimus, unusquisque in viam suam declinavit: et posuit Dominus in eo iniquitatem omnium nostrum.

⁷ Oblatus est quia ipse voluit, et non aperuit os suum; sicut ovis ad occisionem ducetur, et quasi agnus coram tondente se obmutescet, et non aperiet os suum.

⁸ De angustia, et de judicio sublatus est. Generationem ejus quis enarrabit? quia abscissus est de terra viventium: propter scelus populi mei percussi eum.

⁹ Et dabit impios pro sepultura, et divitem pro morte sua, eo quod iniquitatem non fecerit, neque dolus fuerit in ore ejus.

¹⁰ Et Dominus voluit conterere eum in infirmitate. Si posuerit pro peccato animam suam, videbit semen longaevum, et voluntas Domini in manu ejus dirigetur.

¹¹ Pro eo quod laboravit anima ejus, videbit et saturabitur. In scientia sua justificabit ipse justus servus meus multos, et iniquitates eorum ipse portabit.

¹² Ideo dispertiam ei plurimos, et fortium dividet spolia, pro eo quod tradidit in mortem animam suam, et cum sceleratis reputatus est, et ipse peccata multorum tulit, et pro transgressoribus rogavit.

10 Umbram enim habens lex futurorum bonorum, non ipsam imaginem rerum: per singulos annos, eisdem ipsis hostiis quas offerunt indesinenter, numquam potest accedentes perfectos facere:

² alioquin cessassent offerri: ideo quod nullam haberent ultra conscientiam peccati, cultores semel mundati:

³ sed in ipsis commemoratio peccatorum per singulos annos fit.

⁴ Impossibile enim est sanguine taurorum et hircorum auferri peccata.