Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

⁵ quae pro nihilo habentur, eorum anni erunt.

⁶ Mane sicut herba transeat; mane floreat, et transeat; vespere decidat, induret, et arescat.

⁷ Quia defecimus in ira tua, et in furore tuo turbati sumus.

⁸ Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo; saeculum nostrum in illuminatione vultus tui.

⁹ Quoniam omnes dies nostri defecerunt, et in ira tua defecimus. Anni nostri sicut aranea meditabuntur;

¹⁰ dies annorum nostrorum in ipsis septuaginta anni. Si autem in potentatibus octoginta anni, et amplius eorum labor et dolor; quoniam supervenit mansuetudo, et corripiemur.

¹¹ Quis novit potestatem irae tuae, et prae timore tuo iram tuam

¹² dinumerare? Dexteram tuam sic notam fac, et eruditos corde in sapientia.

¹³ Convertere, Domine; usquequo? et deprecabilis esto super servos tuos.

¹⁴ Repleti sumus mane misericordia tua; et exsultavimus, et delectati sumus omnibus diebus nostris.

¹⁵ Laetati sumus pro diebus quibus nos humiliasti; annis quibus vidimus mala.

¹⁶ Respice in servos tuos et in opera tua, et dirige filios eorum.

¹⁷ Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum dirige super nos, et opus manuum nostrarum dirige.

⁴ Et factum est verbum Domini ad me, dicens:

⁵ Priusquam te formarem in utero, novi te, et antequam exires de vulva, sanctificavi te, et prophetam in gentibus dedi te.

⁶ Et dixi: A, a, a, Domine Deus, ecce nescio loqui, quia puer ego sum.

⁷ Et dixit Dominus ad me: Noli dicere: Puer sum: quoniam ad omnia quae mittam te ibis, et universa quaecumque mandavero tibi loqueris.

⁸ Ne timeas a facie eorum, quia tecum ego sum ut eruam te, dicit Dominus.

⁹ Et misit Dominus manum suam, et tetigit os meum, et dixit Dominus ad me: Ecce dedi verba mea in ore tuo:

¹⁰ ecce constitui te hodie super gentes et super regna, ut evellas, et destruas, et disperdas, et dissipes, et aedifices, et plantes.

⁴ Igitur qui dispersi erant pertransibant, evangelizantes verbum Dei.

⁵ Philippus autem descendens in civitatem Samariae, praedicabat illis Christum.

⁶ Intendebant autem turbae his quae a Philippo dicebantur, unanimiter audientes, et videntes signa quae faciebat.

⁷ Multi enim eorum qui habebant spiritus immundos, clamantes voce magna exibant. Multi autem paralytici et claudi curati sunt.

⁸ Factum est ergo gaudium magnum in illa civitate.

⁹ Vir autem quidam nomine Simon, qui ante fuerat in civitate magus, seducens gentem Samariae, dicens se esse aliquem magnum:

¹⁰ cui auscultabant omnes a minimo usque ad maximum, dicentes: Hic est virtus Dei, quae vocatur magna.

¹¹ Attendebant autem eum: propter quod multo tempore magiis suis dementasset eos.

¹² Cum vero credidissent Philippo evangelizanti de regno Dei, in nomine Jesu Christi baptizabantur viri ac mulieres.

¹³ Tunc Simon et ipse credidit: et cum baptizatus esset, adhaerebat Philippo. Videns etiam signa et virtutes maximas fieri, stupens admirabatur.