Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Psalm dla Salomona.

72 Boże, daj królowi swoje sądy i swoją sprawiedliwość synowi króla;

² Będzie sądził twój lud w sprawiedliwości, a twoich ubogich w prawości.

³ Góry przyniosą ludowi pokój, a pagórki sprawiedliwość.

⁴ Będzie sądził ubogich z ludu, wybawi synów potrzebującego, a zgniecie ciemiężyciela.

⁵ Będą się bać ciebie, póki trwać będzie słońce i księżyc, z pokolenia na pokolenie.

⁶ Zstąpi jak deszcz na skoszoną trawę, jak krople deszczu nawadniające ziemię.

⁷ Za jego dni zakwitnie sprawiedliwy i będzie obfitość pokoju, dopóki księżyc trwa.

⁸ Będzie panował od morza do morza, od rzeki aż po krańce ziemi.

⁹ Przed nim upadną mieszkańcy pustyni, a jego wrogowie będą proch lizać.

¹⁰ Królowie Tarszisz i wysp przyniosą dary, królowie Szeby i Saby złożą daninę.

¹¹ I oddadzą mu pokłon wszyscy królowie; wszystkie narody będą mu służyć.

¹² Ocali bowiem ubogiego, gdy zawoła, i nędznego, który nie ma pomocnika.

¹³ Zmiłuje się nad ubogim i potrzebującym i wybawi dusze nędzarzy.

¹⁴ Wybawi ich dusze od podstępu i przemocy, bo ich krew jest cenna w jego oczach.

¹⁵ I będzie żył, i dadzą mu złoto z Szeby; nieustannie będą się za niego modlić i codziennie mu błogosławić.

¹⁶ Gdy się zasieje garść zboża w ziemi na szczytach gór, jego plon zaszumi jak Liban, a mieszkańcy miast zakwitną jak polna trawa.

¹⁷ Jego imię trwać będzie na wieki; póki słońce trwa, trwać będzie jego imię; ludzie będą błogosławieni w nim, a wszystkie narody nazwą go błogosławionym.

¹⁸ Błogosławiony niech będzie PAN Bóg, Bóg Izraela, który sam jeden czyni cuda.

¹⁹ I błogosławione na wieki jego chwalebne imię; niech cała ziemia będzie napełniona jego chwałą. Amen, amen.

²⁰ I tu się kończą modlitwy Dawida, syna Jessego.

³² I co jeszcze mam powiedzieć? Nie wystarczyłoby mi bowiem czasu, gdybym miał opowiadać o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem, Dawidzie, Samuelu i o prorokach;

³³ Którzy przez wiarę pokonali królestwa, czynili sprawiedliwość, dostąpili spełnienia obietnic, zamknęli paszcze lwom;

³⁴ Zgasili moc ognia, uniknęli ostrza miecza, umocnieni powstawali z niemocy, stali się dzielni na wojnie, zmusili do ucieczki obce wojska.

³⁵ Kobiety odzyskały swoich zmarłych przez wskrzeszenie. Inni zaś byli torturowani, nie przyjąwszy uwolnienia, aby dostąpić lepszego zmartwychwstania.

³⁶ Jeszcze inni doświadczyli szyderstw i biczowania, ponadto kajdan i więzienia.

³⁷ Byli kamienowani, przerzynani piłą, doświadczani, zabijani mieczem, tułali się w owczych i kozich skórach, cierpieli niedostatek, ucisk, utrapienie;

³⁸ (Których świat nie był godny). Błąkali się po pustyniach i górach, po jaskiniach i rozpadlinach ziemi.

³⁹ A ci wszyscy, choć zyskali chlubne świadectwo dzięki wierze, nie dostąpili spełnienia obietnicy;

⁴⁰ Ponieważ Bóg przewidział dla nas coś lepszego, aby oni nie stali się doskonali bez nas.

12 Skoro i my mamy wokół siebie tak wielką chmurę świadków, zrzućmy z siebie wszelki ciężar i grzech, który nas tak łatwo osacza, w cierpliwości biegnijmy w wyznaczonym nam wyścigu;

² Patrząc na Jezusa, twórcę i dokończyciela wiary, który z powodu przygotowanej mu radości wycierpiał krzyż, nie zważając na hańbę, i zasiadł po prawicy tronu Boga.