Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

40 In finem. Psalmus ipsi David.

² Beatus qui intelligit super egenum et pauperem: in die mala liberabit eum Dominus.

³ Dominus conservet eum, et vivificet eum, et beatum faciat eum in terra, et non tradat eum in animam inimicorum ejus.

⁴ Dominus opem ferat illi super lectum doloris ejus; universum stratum ejus versasti in infirmitate ejus.

⁵ Ego dixi: Domine, miserere mei; sana animam meam, quia peccavi tibi.

⁶ Inimici mei dixerunt mala mihi: Quando morietur, et peribit nomen ejus?

⁷ Et si ingrediebatur ut videret, vana loquebatur; cor ejus congregavit iniquitatem sibi. Egrediebatur foras et loquebatur.

⁸ In idipsum adversum me susurrabant omnes inimici mei; adversum me cogitabant mala mihi.

⁹ Verbum iniquum constituerunt adversum me: Numquid qui dormit non adjiciet ut resurgat?

¹⁰ Etenim homo pacis meae in quo speravi, qui edebat panes meos, magnificavit super me supplantationem.

¹¹ Tu autem, Domine, miserere mei, et resuscita me; et retribuam eis.

¹⁹ Profectus ergo inde Elias, reperit Eliseum filium Saphat, arantem in duodecim jugis boum. Et ipse in duodecim jugis boum arantibus unus erat: cumque venisset Elias ad eum, misit pallium suum super illum.

²⁰ Qui statim relictis bobus cucurrit post Eliam, et ait: Osculer, oro, patrem meum, et matrem meam, et sic sequar te. Dixitque ei: Vade, et revertere: quod enim meum erat, feci tibi.

²¹ Reversus autem ab eo, tulit par boum, et mactavit illud, et in aratro boum coxit carnes, et dedit populo, et comederunt: consurgensque abiit, et secutus est Eliam, et ministrabat ei.

5 Factum est autem, cum turbae irruerunt in eum ut audirent verbum Dei, et ipse stabat secus stagnum Genesareth.

² Et vidit duas naves stantes secus stagnum: piscatores autem descenderant, et lavabant retia.

³ Ascendens autem in unam navim, quae erat Simonis, rogavit eum a terra reducere pusillum. Et sedens docebat de navicula turbas.

⁴ Ut cessavit autem loqui, dixit ad Simonem: Duc in altum, et laxate retia vestra in capturam.

⁵ Et respondens Simon, dixit illi: Praeceptor, per totam noctem laborantes nihil cepimus: in verbo autem tuo laxabo rete.

⁶ Et cum hoc fecissent, concluserunt piscium multitudinem copiosam: rumpebatur autem rete eorum.

⁷ Et annuerunt sociis, qui erant in alia navi, ut venirent, et adjuvarent eos. Et venerunt, et impleverunt ambas naviculas, ita ut pene mergerentur.

⁸ Quod cum videret Simon Petrus, procidit ad genua Jesu, dicens: Exi a me, quia homo peccator sum, Domine.

⁹ Stupor enim circumdederat eum, et omnes qui cum illo erant, in captura piscium, quam ceperant:

¹⁰ similiter autem Jacobum et Joannem, filios Zebedaei, qui erant socii Simonis. Et ait ad Simonem Jesus: Noli timere: ex hoc jam homines eris capiens.

¹¹ Et subductis ad terram navibus, relictis omnibus, secuti sunt eum.