Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

3 Omnia tempus habent, et suis spatiis transeunt universa sub caelo.

² Tempus nascendi, et tempus moriendi; tempus plantandi, et tempus evellendi quod plantatum est.

³ Tempus occidendi, et tempus sanandi; tempus destruendi, et tempus aedificandi.

⁴ Tempus flendi, et tempus ridendi; tempus plangendi, et tempus saltandi.

⁵ Tempus spargendi lapides, et tempus colligendi, tempus amplexandi, et tempus longe fieri ab amplexibus.

⁶ Tempus acquirendi, et tempus perdendi; tempus custodiendi, et tempus abjiciendi.

⁷ Tempus scindendi, et tempus consuendi; tempus tacendi, et tempus loquendi.

⁸ Tempus dilectionis, et tempus odii; tempus belli, et tempus pacis.

⁹ Quid habet amplius homo de labore suo?

¹⁰ Vidi afflictionem quam dedit Deus filiis hominum, ut distendantur in ea.

¹¹ Cuncta fecit bona in tempore suo, et mundum tradidit disputationi eorum, ut non inveniat homo opus quod operatus est Deus ab initio usque ad finem.

¹² Et cognovi quod non esset melius nisi laetari, et facere bene in vita sua;

¹³ omnis enim homo qui comedit et bibit, et videt bonum de labore suo, hoc donum Dei est.

8 In finem, pro torcularibus. Psalmus David.

² Domine, Dominus noster, quam admirabile est nomen tuum in universa terra! quoniam elevata est magnificentia tua super caelos.

³ Ex ore infantium et lactentium perfecisti laudem propter inimicos tuos, ut destruas inimicum et ultorem.

⁴ Quoniam videbo caelos tuos, opera digitorum tuorum, lunam et stellas quae tu fundasti.

⁵ Quid est homo, quod memor es ejus? aut filius hominis, quoniam visitas eum?

⁶ Minuisti eum paulominus ab angelis; gloria et honore coronasti eum;

⁷ et constituisti eum super opera manuum tuarum.

⁸ Omnia subjecisti sub pedibus ejus, oves et boves universas, insuper et pecora campi,

⁹ volucres caeli, et pisces maris qui perambulant semitas maris.

¹⁰ Domine, Dominus noster, quam admirabile est nomen tuum in universa terra!

21 Et vidi caelum novum et terram novam. Primum enim caelum, et prima terra abiit, et mare jam non est.

² Et ego Joannes vidi sanctam civitatem Jerusalem novam descendentem de caelo a Deo, paratam sicut sponsam ornatam viro suo.

³ Et audivi vocem magnam de throno dicentem: Ecce tabernaculum Dei cum hominibus, et habitabit cum eis. Et ipsi populus ejus erunt, et ipse Deus cum eis erit eorum Deus:

⁴ et absterget Deus omnem lacrimam ab oculis eorum: et mors ultra non erit, neque luctus, neque clamor, neque dolor erit ultra, quia prima abierunt.

⁵ Et dixit qui sedebat in throno: Ecce nova facio omnia. Et dixit mihi: Scribe, quia haec verba fidelissima sunt, et vera.

⁶ Et dixit mihi: Factum est: ego sum alpha et omega, initium et finis. Ego sitienti dabo de fonte aquae vitae, gratis.

³¹ Cum autem venerit Filius hominis in majestate sua, et omnes angeli cum eo, tunc sedebit super sedem majestatis suae:

³² et congregabuntur ante eum omnes gentes, et separabit eos ab invicem, sicut pastor segregat oves ab haedis:

³³ et statuet oves quidem a dextris suis, haedos autem a sinistris.

³⁴ Tunc dicet rex his qui a dextris ejus erunt: Venite benedicti Patris mei, possidete paratum vobis regnum a constitutione mundi:

³⁵ esurivi enim, et dedistis mihi manducare: sitivi, et dedistis mihi bibere: hospes eram, et collegistis me:

³⁶ nudus, et cooperuistis me: infirmus, et visitastis me: in carcere eram, et venistis ad me.

³⁷ Tunc respondebunt ei justi, dicentes: Domine, quando te vidimus esurientem, et pavimus te: sitientem, et dedimus tibi potum?

³⁸ quando autem te vidimus hospitem, et collegimus te: aut nudum, et cooperuimus te?

³⁹ aut quando te vidimus infirmum, aut in carcere, et venimus ad te?

⁴⁰ Et respondens rex, dicet illis: Amen dico vobis, quamdiu fecistis uni ex his fratribus meis minimis, mihi fecistis.

⁴¹ Tunc dicet et his qui a sinistris erunt: Discedite a me maledicti in ignem aeternum, qui paratus est diabolo, et angelis ejus:

⁴² esurivi enim, et non dedistis mihi manducare: sitivi, et non dedistis mihi potum:

⁴³ hospes eram, et non collegistis me: nudus, et non cooperuistis me: infirmus, et in carcere, et non visitastis me.

⁴⁴ Tunc respondebunt ei et ipsi, dicentes: Domine, quando te vidimus esurientem, aut sitientem, aut hospitem, aut nudum, aut infirmum, aut in carcere, et non ministravimus tibi?

⁴⁵ Tunc respondebit illis, dicens: Amen dico vobis: Quamdiu non fecistis uni de minoribus his, nec mihi fecistis.

⁴⁶ Et ibunt hi in supplicium aeternum: justi autem in vitam aeternam.