Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

พระยาห์เวห์ยิ่งใหญ่กว่าพระทั้งปวง

คนดีๆก็ไม่สามารถหยุดพระเจ้าจากการลงโทษเยรูซาเล็มได้

14 แล้วพวกผู้นำอาวุโสของอิสราเอลบางคนได้มาหาผม และมานั่งอยู่ต่อหน้าผม ² แล้วถ้อยคำของพระยาห์เวห์ก็มาถึงผมว่า ³ “เจ้าลูกมนุษย์ คนพวกนี้ยังมีรูปเคารพขี้ๆพวกนั้นอยู่ในใจ และพวกเขายังวางสิ่งที่ทำให้พวกเขาสะดุดไปทำบาปไว้ต่อหน้าพวกเขา อย่างนี้แล้ว เราควรจะยอมให้พวกมันเข้ามาขอคำปรึกษาจากเราอีกหรือ ⁴ ดังนั้น ไม่ว่าอิสราเอลหน้าไหนก็ตามที่ยังหลงรักรูปเคารพขี้ๆพวกนั้นอยู่ในใจ และวางสิ่งนั้นที่ทำให้พวกเขาสะดุดไปทำบาปไว้ต่อหน้า แต่ยังมาขอคำปรึกษาจากผู้พูดแทนเราคนหนึ่ง เรา ยาห์เวห์ จะย้อนตอบเขาให้สาสม เพราะเขามีรูปเคารพมากมาย ⁵ เราจะทำอย่างนี้กับครอบครัวของอิสราเอล เพื่อยึดครองใจของพวกเขา พวกรูปเคารพขี้ๆทั้งหมดของเขาได้แยกพวกเขาจากเรา ⁶ ดังนั้นให้บอกกับครอบครัวอิสราเอลว่า

นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด ‘ให้หันไปจากรูปเคารพขี้ๆทั้งหมดนั้น ให้เมินหน้าไปจากรูปเคารพที่น่าขยะแขยงพวกนั้นที่เราเกลียด และกลับมาหาเราเถอะ ⁷ ถ้ามีชาวอิสราเอลหรือชาวต่างชาติคนใด ที่อาศัยอยู่ในอิสราเอลได้แยกตัวเองไปจากเราและเอารูปเคารพขี้ๆเหล่านั้นไว้ในใจ หรือวางสิ่งที่ทำให้พวกเขาสะดุดไปทำบาป ไว้ต่อหน้าพวกเขา แล้วยังมาหาผู้พูดแทนเราคนหนึ่ง เพื่อขอคำปรึกษาจากเรา เราเองจะตอบพวกมัน ⁸ เราจะหันหน้าต่อต้านคนนั้น และทำให้เขาเป็นตัวอย่างแห่งความล้มเหลวและตกเป็นขี้ปากของชาวบ้าน เราจะตัดเขาออกจากประชาชนของเรา แล้วเจ้าจะได้รู้ว่าเราคือยาห์เวห์

⁹ และถ้ามีผู้พูดแทนเราบางคนโง่ถึงขนาดไปให้คำตอบกับคนอย่างนั้น เรายาห์เวห์ ก็จะแสดงให้ผู้พูดแทนเราคนนั้นเห็นว่า ตัวเขาเองนั้นโง่ขนาดไหน^[a] เราจะยื่นมือของเราออกมาทำลายเขาไปจากคนอิสราเอลของเรา

¹⁰ ดังนั้น ผู้พูดแทนพระเจ้าคนนั้น ก็จะต้องรับโทษอย่างเดียวกับคนชั่วพวกนั้นที่มาขอคำปรึกษาจากเราผ่านทางเขา

¹¹ เราจะลงโทษพวกผู้พูดแทนพระเจ้าเหล่านั้น เพื่อคนอิสราเอลจะได้ไม่หลงไปจากเราอีกแล้ว และจะได้ไม่แปดเปื้อนไปกับการกบฏของพวกเขาอีก แล้วพวกเขาจะเป็นคนของเราและเราจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา’” พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูดว่าอย่างนั้น

เปโตรรักษาคนง่อย

3 วันหนึ่งตอนบ่ายสามโมง ซึ่งเป็นเวลาสำหรับการอธิษฐาน เปโตรและยอห์นเดินไปที่วิหาร ² มีชายคนหนึ่งเป็นง่อยมาตั้งแต่เกิด ทุกวันจะมีคนอุ้มมาวางไว้ที่ประตูวิหาร ซึ่งประตูนั้นเรียกว่าประตูงาม เพื่อขอทานกับคนที่เดินเข้ามาในวิหารนี้ ³ พอชายคนนี้เห็นเปโตร และยอห์นกำลังเดินมา เขาก็ร้องขอเงิน ⁴ เปโตรกับยอห์นจ้องไปที่ชายคนนี้แล้วพูดว่า “มองดูพวกเราสิ” ⁵ ชายขอทานก็มองไปที่คนทั้งสอง เพราะคิดว่าจะได้เงินจากพวกเขา ⁶ แต่เปโตรพูดว่า “ผมไม่มีเงินทองหรอก แต่ผมมีอย่างอื่นจะให้ ด้วยอำนาจของพระเยซูคริสต์ชาวนาซาเร็ธ ลุกขึ้นเดินเดี๋ยวนี้” ⁷ แล้วเปโตรก็จับมือขวาของชายคนนั้นพยุงให้ลุกขึ้นมา เท้าและข้อเท้าของเขาก็มีเรี่ยวแรงขึ้นมาทันที ⁸ เขาเดินกระโดดโลดเต้นร้องสรรเสริญพระเจ้า และเขาเข้าไปในวิหารพร้อมกับเปโตรและยอห์น ⁹ คนทั้งหมดมองเห็นเขาเดินร้องสรรเสริญพระเจ้า ¹⁰ ทุกคนจำได้ว่าเขาคือชายที่นั่งขอทานอยู่ที่ประตูงามนั้น พวกเขาจึงแปลกใจมากและพากันสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับชายคนนี้