Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Niezawodność Bożych obietnic

¹³ Zauważmy dalej, że gdy Bóg składał Abrahamowi obietnicę i nie miał nikogo większego, na kogo mógłby przysiąc, przysiągł na siebie samego. ¹⁴ Oświadczył:

¹⁵ A ponieważ Abraham cierpliwie czekał, otrzymał to, co było treścią obietnicy.

¹⁶ Ludzie bowiem przysięgają na kogoś większego. Przysięga zamyka każdy ich spór. ¹⁷ Dlatego Bóg, chcąc mocniej przekonać dziedziców obietnicy o niewzruszoności swego postanowienia, poręczył je przysięgą. ¹⁸ Uczynił tak, abyśmy dzięki dwom niezmiennym posunięciom, co do których niemożliwe jest, aby Bóg zawiódł, my, którzy ocaleliśmy, mieli mocną zachętę do uchwycenia leżącej przed nami nadziei. ¹⁹ Trzymamy się jej jako kotwicy duszy, pewnej i niewzruszonej, sięgającej aż poza zasłonę, ²⁰ gdzie jako przewodnik wszedł w naszym imieniu Jezus, stając się na wieki Arcykapłanem według porządku Melchizedeka.