Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
(ชิกกาโยน[a]ของดาวิด ซึ่งขับร้องถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า เกี่ยวกับคูชคนเบนยามิน)
7 ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ลี้ภัยในพระองค์
ขอทรงช่วยกู้และปลดปล่อยข้าพระองค์จากทุกคนที่ไล่ล่าข้าพระองค์
2 มิฉะนั้นเขาจะฉีกข้าพระองค์ดุจสิงโต
และชำแหละข้าพระองค์เป็นชิ้นๆ โดยไม่มีใครช่วย
3 ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ หากข้าพระองค์ได้ทำผิด
หรือมีบาปติดมือของข้าพระองค์
4 หากข้าพระองค์ได้ทำชั่วต่อคนที่อยู่อย่างสงบกับข้าพระองค์
หรือได้ปล้นคู่อริโดยไม่มีเหตุ
5 ก็ขอให้ศัตรูรุกไล่ข้าพระองค์จนหมดทางสู้
ให้เขาเหยียบย่ำชีวิตของข้าพระองค์จนจมดิน
และฝังข้าพระองค์ในธุลีดิน
เสลาห์
6 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงลุกขึ้นด้วยพระพิโรธของพระองค์
ขอทรงลุกขึ้นต่อสู้กับความเกรี้ยวกราดของศัตรูของข้าพระองค์
ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงตื่นขึ้น ขอทรงบัญชาความยุติธรรม
7 ขอให้ชนชาติทั้งหลายมาชุมนุมล้อมรอบพระองค์
ในขณะที่พระองค์ทรงประทับบนบัลลังก์เหนือพวกเขา
8 ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพิพากษาชนชาติทั้งหลาย
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าขอทรงตัดสินข้าพระองค์ตามความชอบธรรมของข้าพระองค์
ตามความซื่อสัตย์สุจริตของข้าพระองค์เถิด องค์ผู้สูงสุด
9 ขอทรงยุติความโหดร้ายของคนชั่ว
และกระทำให้ผู้ชอบธรรมมั่นคงปลอดภัย
ข้าแต่พระเจ้าผู้ชอบธรรม
ผู้ทรงพิเคราะห์ความคิดและจิตใจ
10 พระเจ้าสูงสุดทรงเป็นโล่[b]ของข้าพเจ้า
ผู้ทรงช่วยคนที่มีจิตใจเที่ยงตรงให้รอด
11 พระเจ้าทรงเป็นตุลาการที่ชอบธรรม
เป็นพระเจ้าผู้ทรงสำแดงพระพิโรธทุกวัน
12 หากเขาไม่หันกลับจากบาป
พระองค์[c]จะทรงลับดาบของพระองค์ไว้
พระองค์จะทรงโก่งธนูเตรียมยิง
13 พระองค์ทรงเตรียมอาวุธพิฆาตของพระองค์ไว้
พระองค์ทรงเตรียมลูกศรเพลิงของพระองค์ไว้พร้อมแล้ว
14 คนเหล่านั้นที่ตั้งครรภ์ความชั่ว
และให้กำเนิดความเดือดร้อน คลอดความโป้ปดมดเท็จออกมา
15 คนเหล่านั้นที่ขุดหลุมพรางไว้
ตกลงไปในหลุมที่เขาขุดนั้น
16 ความเดือดร้อนที่พวกเขาก่อขึ้น ย้อนกลับมาหาพวกเขาเอง
ความทารุณของพวกเขาตกใส่หัวพวกเขาเอง
17 ข้าพเจ้าจะขอบพระคุณองค์พระผู้เป็นเจ้าเนื่องด้วยความชอบธรรมของพระองค์
ข้าพเจ้าจะร้องสรรเสริญพระนามของพระยาห์เวห์ผู้สูงสุด
6 “เราให้เจ้าท้องกิ่วไส้แห้ง[a]ในทุกๆ นคร
ไม่มีอาหารกินในทุกๆ เมือง
ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
7 “เรางดให้ฝนแก่เจ้าด้วย
สามเดือนก่อนถึงฤดูเก็บเกี่ยว
เราให้ฝนตกในเมืองหนึ่ง
แต่ไม่ให้ฝนตกในอีกเมืองหนึ่ง
นาหนึ่งมีฝน
อีกนาไม่มีและข้าวจะเหี่ยวเฉาไป
8 ผู้คนโซซัดโซเซจากเมืองหนึ่งไปอีกเมืองหนึ่งเพื่อหาน้ำ
แต่ก็ได้ไม่พอดื่ม
ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
9 “หลายครั้งที่เราโจมตีไร่นาและสวนองุ่นของเจ้า
ให้พืชผลถูกทำลายและขึ้นรา
มีตั๊กแตนกัดกินต้นมะเดื่อและต้นมะกอกของเจ้า
ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
10 “เราส่งภัยพิบัติต่างๆ มาท่ามกลางพวกเจ้า
เหมือนที่เราทำแก่อียิปต์
เราฆ่าหนุ่มฉกรรจ์ของเจ้าด้วยดาบ
ฆ่าพร้อมกับม้าที่เจ้ายึดมาได้
เราทำให้กลิ่นเหม็นที่ตลบไปทั้งค่ายโชยคลุ้งเข้าจมูกเจ้า
ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
11 “เราคว่ำพวกเจ้าบางคนไป
เหมือนที่เรา[b]คว่ำโสโดมและโกโมราห์
เจ้าเหมือนดุ้นฟืนที่ถูกฉวยออกมาจากกองไฟ
ถึงกระนั้นเจ้าก็ไม่ยอมกลับมาหาเรา”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
12 “ฉะนั้นอิสราเอลเอ๋ย เราจะทำกับเจ้าดังนี้
และเพราะเราจะทำกับเจ้าดังนี้
จงเตรียมตัวพบกับพระเจ้าของเจ้าเถิดอิสราเอลเอ๋ย”
13 พระองค์ผู้ทรงก่อร่างสร้างภูเขา
สร้างลม
และทรงสำแดงพระดำริแก่มนุษย์
พระองค์ผู้ทรงแปรเปลี่ยนรุ่งอรุณให้เป็นความมืดมิด
และทรงดำเนินอยู่บนเบื้องสูงของโลก
พระนามของพระองค์คือพระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์
รักซึ่งกันและกัน
11 นี่เป็นข้อความที่ท่านทั้งหลายได้ยินมาตั้งแต่แรกคือ เราควรรักซึ่งกันและกัน 12 อย่าเป็นเหมือนคาอินผู้เป็นฝ่ายมารและฆ่าน้องชายของตน ทำไมเขาจึงฆ่าน้อง? ก็เพราะการกระทำของตนชั่วร้ายและการกระทำของน้องชอบธรรม 13 พี่น้องทั้งหลาย อย่าแปลกใจถ้าโลกนี้เกลียดชังท่าน 14 เรารู้ว่าเราผ่านพ้นความตายเข้าสู่ชีวิตเพราะเรารักพี่น้องของเรา ผู้ใดไม่รักผู้นั้นยังคงอยู่ในความตาย 15 ผู้ใดเกลียดชังพี่น้องของตนผู้นั้นเป็นฆาตกร ท่านทั้งหลายรู้ว่าไม่มีฆาตกรคนไหนมีชีวิตนิรันดร์ในพระองค์
16 เช่นนี้เราจึงรู้ว่าความรักคืออะไร คือที่พระเยซูคริสต์ทรงสละพระชนม์ชีพของพระองค์เพื่อเราและเราควรสละชีวิตของเราเพื่อพี่น้อง 17 ถ้าผู้ใดมีทรัพย์สิ่งของ และเห็นพี่น้องของตนขัดสนแต่ยังไม่สงสารเขา ความรักของพระเจ้าจะอยู่ในผู้นั้นได้อย่างไร?
Thai New Contemporary Bible Copyright © 1999, 2001, 2007 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.