Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Pochodzenie Pawłowej dobrej nowiny

¹¹ Oznajmiam wam bowiem, bracia: Dobra nowina, którą wam głosiłem, nie jest owocem myśli ludzkiej. ¹² Nie przejąłem jej od człowieka, ani nikt mnie jej nie nauczył. Mam ją dzięki objawieniu Jezusa Chrystusa.

¹³ Bo na pewno słyszeliście o moim wcześniejszym postępowaniu w judaizmie. Wyjątkowo prześladowałem wtedy i niszczyłem Kościół. ¹⁴ Jako wyznawca judaizmu robiłem większe postępy, niż wielu innych z mojego pokolenia, bo gorliwiej przestrzegałem moich ojczystych tradycji.

¹⁵ Gdy jednak spodobało się Bogu, który mnie wyznaczył jeszcze w łonie mojej matki i powołał dzięki swojej łasce, ¹⁶ żeby we mnie objawić swego Syna, abym głosił Go między poganami, nie radziłem się ciała ani krwi. ¹⁷ Nie udałem się też do Jerozolimy, do tych, którzy przede mną byli apostołami, lecz natychmiast odszedłem do Arabii, po czym znów wróciłem do Damaszku.

¹⁸ Następnie, po trzech latach, wybrałem się do Jerozolimy, żeby poznać Kefasa. Przebywałem u niego piętnaście dni. ¹⁹ Co do innych apostołów, nie widziałem żadnego poza Jakubem, bratem Pańskim. ²⁰ Pisząc to, oświadczam wobec Pana, że nie kłamię.

²¹ Potem udałem się w okolice Syrii i Cylicji. ²² A kościoły Chrystusowe w Judei osobiście mnie nie znały. ²³ Ludzie słyszeli jedynie, że ten, który ich kiedyś prześladował, teraz głosi wiarę, którą wcześniej zwalczał — ²⁴ i z mego powodu chwalili Boga.

Jezus i zrozpaczona matka

¹¹ Potem Jezus wyruszył do miasta o nazwie Nain. Szli z Nim Jego uczniowie oraz wielki tłum. ¹² Gdy zbliżał się do bramy miejskiej, właśnie wynoszono zmarłego. Był nim jedyny syn pewnej kobiety, która była wdową. Towarzyszyło jej wielu mieszkańców miasta. ¹³ Wzruszony tym widokiem Pan zwrócił się do niej: Przestań płakać. ¹⁴ Następnie podszedł, dotknął mar — ci zaś, którzy je nieśli, stanęli — i polecił: Chłopcze, mówię ci: Wstań! ¹⁵ Wtedy zmarły usiadł i przemówił. A Jezus oddał go matce.

¹⁶ Wszystkich natomiast ogarnął strach i zaczęli chwalić Boga: Wielki prorok pojawił się wśród nas! — powtarzali. — Bóg przybył do swojego ludu! ¹⁷ I rozeszła się ta wieść po całej Judei i wszystkich sąsiednich okolicach.