Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

O osądzaniu

7 Przestańcie osądzać, abyście nie zostali osądzeni. ² Bo normy, według których sądzicie, odniosą i do was, a miarą, którą stosujecie, odmierzą również wam.

³ Dlaczego widzisz drzazgę w oku swojego brata, a belki we własnym nie dostrzegasz? ⁴ Albo jak możesz powiedzieć swemu bratu: Pozwól, że wyjmę drzazgę z twego oka, gdy belka tkwi w twoim własnym? ⁵ Obłudniku, usuń najpierw belkę z własnego oka, a wtedy przejrzysz, aby wyjąć drzazgę z oka swego brata.

⁶ Nie dawajcie psom tego, co święte, i nie rzucajcie swoich pereł przed wieprze, aby nie podeptały ich nogami, a potem nie odwróciły się i was nie poszarpały.

O pewności powodzenia

⁷ Proście, a będzie wam dane. Szukajcie, a znajdziecie. Pukajcie, a otworzą wam. ⁸ Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, kto szuka, znajduje, a kto puka, temu otworzą.

⁹ Czy jest pośród was taki człowiek, który — gdy syn go prosi o chleb — podaje mu kamień? ¹⁰ Lub, gdy poprosi o rybę, podaje węża? ¹¹ Jeśli więc wy, upadli ludzie, wiecie jak dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej wasz Ojciec, który jest w niebie, da to, co dobre, tym, którzy Go proszą.

Złota zasada

¹² Wszystko zatem, co byście chcieli, aby wam ludzie czynili, to i wy im czyńcie. Do tego bowiem sprowadza się Prawo i Prorocy.