Revised Common Lectionary (Complementary)

Przewodnikowi chóru, na Halmutlabben. Pieśń Dawida.

9 Będę cię wysławiał, PANIE, całym mym sercem; będę opowiadał o wszystkich twoich cudach.

² Będę się cieszył i radował tobą, będę śpiewał twemu imieniu, o Najwyższy!

³ Gdy cofną się moi nieprzyjaciele, upadną i znikną sprzed twego oblicza.

⁴ Ty bowiem przeprowadziłeś mój sąd i moją sprawę, zasiadłeś na tronie jako sędzia sprawiedliwy.

⁵ Skarciłeś pogan, wytraciłeś niegodziwych, wymazałeś ich imię na wieki wieków.

⁶ O nieprzyjacielu, twoje spustoszenia skończyły się na zawsze, zburzyłeś miasta, ich pamięć przepadła razem z nimi.

⁷ Ale PAN trwa na wieki, ustawił swój tron, by sądzić.

⁸ On będzie sądził świat sprawiedliwie, osądzi narody według słuszności.

⁹ I będzie PAN ucieczką dla uciśnionego, schronieniem w czasie niedoli.

¹⁰ I będą ufać tobie ci, którzy znają twoje imię, bo nie opuszczasz, PANIE, tych, którzy cię szukają.

¹¹ Śpiewajcie PANU, który mieszka na Syjonie, opowiadajcie wśród narodów o jego dziełach.

¹² Bo on dopomina się krwi i pamięta o nich, a nie zapomina wołania strapionych.

¹³ Zmiłuj się nade mną, PANIE, spójrz, jak mnie uciskają ci, którzy mnie nienawidzą, ty, który podnosisz mnie z bram śmierci;

¹⁴ Abym głosił wszelką twą chwałę w bramach córki Syjonu; będę się radował twoim zbawieniem.

2 Dlatego jesteś bez wymówki, człowieku, kimkolwiek jesteś, który osądzasz. W czym bowiem osądzasz drugiego, osądzasz samego siebie, ponieważ ty, który osądzasz drugiego, robisz to samo.

² Lecz wiemy, że sąd Boży jest według prawdy przeciwko tym, którzy robią takie rzeczy.

³ Czy myślisz, człowieku, który osądzasz tych, którzy robią takie rzeczy, a sam je robisz, że ty unikniesz sądu Bożego?

⁴ Czy gardzisz bogactwem jego dobroci, cierpliwości i nieskwapliwości, nie wiedząc, że dobroć Boga prowadzi cię do pokuty?

⁵ Ty jednak przez swoją zatwardziałość i niepokutujące serce gromadzisz sobie samemu gniew na dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga;

⁶ Który odda każdemu według jego uczynków:

⁷ Tym, którzy przez wytrwanie w dobrym uczynku szukają chwały, czci i nieśmiertelności, odda życie wieczne;

⁸ Natomiast swarliwym i nieposłusznym prawdzie, lecz posłusznym niesprawiedliwości, odda zapalczywość i gniew.

⁹ Utrapienie i ucisk odda duszy każdego człowieka, który popełnia zło, najpierw Żyda, potem i Greka;

¹⁰ A chwałę, cześć i pokój każdemu, kto czyni dobro, najpierw Żydowi, potem i Grekowi.

¹¹ U Boga bowiem nie ma względu na osobę.