Revised Common Lectionary (Complementary)

Psalm Dawida.

28 Do ciebie wołam, PANIE, skało moja; nie bądź głuchy na moje wołanie, abym jeśli się nie odezwiesz, nie stał się podobny do zstępujących do dołu.

² Usłysz głos mego błagania, gdy wołam do ciebie, gdy podnoszę ręce ku twojemu miejscu najświętszemu.

³ Nie zabieraj mnie z niegodziwymi i z czyniącymi nieprawość, którzy mówią o pokoju z bliźnimi, a zło jest w ich sercach.

⁴ Oddaj im według ich uczynków i według zła ich postępków; według czynów ich rąk odpłać im, oddaj im, co im się należy.

⁵ Skoro nie zważają na czyny PANA ani na dzieła jego rąk, on zniszczy ich i nie odbuduje.

⁶ Błogosławiony niech będzie PAN, bo wysłuchał głosu mego błagania.

⁷ PAN jest moją siłą i tarczą, moje serce jemu zaufało i doznałem pomocy; dlatego moje serce się rozweseliło i moją pieśnią będę go chwalić.

⁸ PAN jest siłą dla swoich i twierdzą zbawienia swego pomazańca.

⁹ Wybaw twój lud, PANIE, błogosław twemu dziedzictwu, paś ich i nieś na wieki.

² A oto przynieśli mu sparaliżowanego, leżącego na posłaniu. Jezus, widząc ich wiarę, powiedział do sparaliżowanego: Ufaj, synu! Twoje grzechy są ci przebaczone.

³ A niektórzy z uczonych w Piśmie pomyśleli sobie: On bluźni.

⁴ Lecz Jezus, znając ich myśli, powiedział: Dlaczego myślicie złe rzeczy w swoich sercach?

⁵ Cóż bowiem jest łatwiej powiedzieć: Przebaczone są twoje grzechy, czy powiedzieć: Wstań i chodź?

⁶ Ale abyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi moc przebaczać grzechy – wtedy powiedział do sparaliżowanego: Wstań, weź swoje posłanie i idź do domu.

⁷ A on wstał i poszedł do swego domu.

⁸ Kiedy tłumy to ujrzały, dziwiły się i chwaliły Boga, który dał ludziom taką moc.