Revised Common Lectionary (Complementary)

³³ Naucz mnie, PANIE, drogi twoich praw, a będę jej strzegł aż do końca.

³⁴ Daj mi rozum, abym zachował twoje prawo; żebym go przestrzegał z całego serca.

³⁵ Spraw, bym chodził ścieżką twoich przykazań, gdyż w nich mam upodobanie.

³⁶ Nakłoń moje serce do twoich świadectw, a nie do chciwości.

³⁷ Odwróć moje oczy, aby nie patrzyły na marność, ożyw mnie na twojej drodze.

³⁸ Utwierdź swoje słowo względem twego sługi, który się oddał twojej bojaźni.

³⁹ Oddal ode mnie mą hańbę, której się boję, bo twoje sądy są dobre.

⁴⁰ Oto pragnę twoich nakazów; ożyw mnie w swej sprawiedliwości.

¹¹ Stałem się głupi, chlubiąc się; wy mnie do tego zmusiliście. Ja bowiem przez was powinienem być polecany, ponieważ nie byłem mniejszy niż ci wielcy apostołowie, chociaż jestem niczym.

¹² Jednak znaki apostoła okazały się wśród was we wszelkiej cierpliwości, w znakach, cudach i przejawach mocy.

¹³ W czym bowiem jesteście gorsi od innych kościołów, jeśli nie w tym tylko, że ja sam nie byłem dla was ciężarem? Wybaczcie mi tę krzywdę.

¹⁴ Oto po raz trzeci jestem gotów przybyć do was i nie będę dla was ciężarem. Nie szukam bowiem tego, co wasze, ale was samych, ponieważ nie dzieci rodzicom powinny gromadzić skarby, ale rodzice dzieciom.

¹⁵ Lecz ja bardzo chętnie poniosę wydatki i samego siebie wydam za wasze dusze, chociaż im bardziej was miłuję, tym mniej jestem przez was miłowany.

¹⁶ Ale niech i tak będzie; nie byłem dla was ciężarem, ale będąc przebiegły, zdobyłem was podstępem.

¹⁷ Czy wyzyskałem was przez kogoś z tych, których do was posłałem?

¹⁸ Uprosiłem Tytusa i wysłałem z nim brata. Czy Tytus was wyzyskał? Czy nie postępowaliśmy w tym samym duchu? Czy nie kroczyliśmy tymi samymi śladami?

¹⁹ Znowu sądzicie, że się przed wami usprawiedliwiamy? W obliczu Boga w Chrystusie mówimy, a to wszystko, najmilsi, dla waszego zbudowania.

²⁰ Obawiam się bowiem, żebym przypadkiem, gdy przyjdę, nie zastał was takimi, jakimi nie chciałbym was zastać, i żebyście wy nie zastali mnie takim, jakim nie chcielibyście; żeby przypadkiem nie było wśród was sporów, zazdrości, gniewu, kłótni, obmów, szemrania, wynoszenia się i zamieszań;

²¹ Żeby, gdy znowu przyjdę, mój Bóg nie poniżył mnie wobec was i musiałbym opłakiwać wielu tych, którzy przedtem grzeszyli i nie pokutowali z nieczystości, nierządu i rozpusty, których się dopuścili.