Revised Common Lectionary (Complementary)

¹² Błogosławiony naród, którego Bogiem jest PAN; lud, który on wybrał sobie na dziedzictwo.

¹³ PAN patrzy z nieba, widzi wszystkich synów ludzkich.

¹⁴ Z miejsca, w którym przebywa, spogląda na wszystkich mieszkańców ziemi.

¹⁵ Ukształtował serce każdego z nich, przygląda się wszystkim ich czynom.

¹⁶ Nie wybawi króla liczne wojsko ani nie ocali wojownika wielka siła.

¹⁷ Koń jest zwodniczy w wybawieniu, nie ocali swą wielką siłą.

¹⁸ Oto oko PANA nad tymi, którzy się go boją, nad tymi, którzy ufają jego miłosierdziu;

¹⁹ Aby ocalić od śmierci ich duszę i żywić ich w czasie głodu.

²⁰ Nasza dusza oczekuje PANA, on jest naszą pomocą i tarczą.

²¹ W nim bowiem rozraduje się nasze serce, bo ufamy jego świętemu imieniu.

²² Niech będzie nad nami twoje miłosierdzie, PANIE, według pokładanej w tobie nadziei.

7 Wtedy najwyższy kapłan zapytał: Czy tak się sprawy mają?

² A on odpowiedział: Mężowie bracia i ojcowie, słuchajcie! Bóg chwały ukazał się naszemu ojcu Abrahamowi, gdy był w Mezopotamii, zanim zamieszkał w Charanie.

³ I powiedział do niego: Opuść swoją ziemię i swoją rodzinę i idź do ziemi, którą ci wskażę.

⁴ Wtedy wyszedł z ziemi chaldejskiej i zamieszkał w Charanie. A stamtąd, gdy umarł jego ojciec, Bóg przeniósł go do tej ziemi, w której wy teraz mieszkacie.

⁵ I nie dał mu w niej dziedzictwa nawet na stopę jego nogi. Obiecał tylko, że da ją w posiadanie jemu i jego potomstwu po nim, gdy jeszcze nie miał dziecka.

⁶ I tak mu Bóg powiedział: Twoje potomstwo będzie przebywać w obcej ziemi, wezmą je w niewolę i będą je uciskać przez czterysta lat.

⁷ Lecz ten naród, u którego będzie w niewoli, ja będę sądził – powiedział Bóg. A potem wyjdą i będą mi służyć na tym miejscu.

⁸ I zawarł z nim przymierze obrzezania. Tak to Abraham spłodził Izaaka i obrzezał go ósmego dnia, a Izaak Jakuba, a Jakub dwunastu patriarchów.