Revised Common Lectionary (Complementary)

Dee Psalme II

Dee 42 Psalm

To dän Haupt Musikaunt, En Nodenkje; fa dee Korah Säns.

¹ Soo aus dee Harsch no dee Woatstreem jescht, soo jescht miene Seel no die, O Gott.

² Mien Seel darscht no die, O Gott, no däm läwendja Gott; waneeha woa ekj kome un fer Gott stone?

³ Miene Trone sent mien Äte jewast Dach en Nacht, wäarent see dän Dachäwa to mie saje: "Wua es dien Gott?"

⁴ Wan ekj dise Dinje behool, jeet ekj miene Seel ut enn mie. Dan ekj wea jewant met dee groote Menj; ekj jinkj met an no Gott sien Hus met dee Stem fonn Freid un Preis, dee Groote Menj dee daut Fast hilde.

⁵ O miene Seel, wuaromm best du doljeschloage enn mie, un deist Stäne enn mie? Hop enn Gott, dan ekj woa am noch danke fa dee Radunk fer dien Jesejcht.

⁶ O mien Gott, miene Seel es ennalijch dol jeschloage; doaromm behool ekj die fonn daut Jordan Launt, un fonn dee Boaj.

⁷ Daut Deepet roopt daut Deepet aun, derjch daut Jelud fonn dee Wotafaul; aul diene Walle, un deepe Walle sent äwe mie jekome.

⁸ Dee Herr Gott woat siene Leeftolijchkjeit aunkommendeare wäarent daen Dach, un enne Nacht woat sien Leet enn mie senne, mien Jebäd to dän Gott fonn mien Läwe.

⁹ Ekj woa to Gott mien groota Steen saje, "Wauromm hast du fonn mie fejäte? Wuaromm go ekj enn Trau wan dee Fient mie bedrekjt?"

¹⁰ Miene Fiend doone mie aulahaunt fäaschmiete soo aus met Knoakes tweibräakje –wan see jieda Dach to mie saje: "Wua es nu dien Gott?"

¹¹ O miene Seel, wuaromm best du doljeschloage enn mie, un deist Stäne enn mie? Dan ekj woa am noch preise, dee Radunk fa mien Jesejcht un mien Gott.

¹⁴ Aus Jesus enn Peeta sien Hus enenn kjeem, sach hee daut Peeta siene Schweamutta to bad wea met en Feeba.;

¹⁵ en hee foot aea aune Haunt, en daut Feeba feleet aea, en see stunnt opp en bedeend am.

¹⁶ Auset nu Owent wea, brochte see fael dee met beese Jeiste besaete weare, en hee dreef dee Jeista rut met en Wuat, en aul dee Kranke worde jeheelt;

¹⁷ daut waut derch daen Profeet Jesaja jesajcht wea mucht erfelt woare wua hee saed: "Hee haft onnse Schwakheit opp sikj jenome, en druach onnse Krankheite".

²⁸ Aus hee no dee aundre Sied kjeem, enn dee Gadareenesche Ommjaeajent, kjeeme am twee Mana entjaeajen dee met beese Jeista besaete weare, en sikj enn dee ladje Jraewa opphilde. Dee weare seeha jefaearlich, soo daut kjeena opp daen Wajch gone kunn.

²⁹ En dee schreaje lud, en saede: "Waut ha wie met die to doone, du Gottes Saen? Best du jekome onns ferhaea to kjwaele?"

³⁰ Nu wea doa ne groote haead Schwien en nat Enj auf, dee grosde doa.

³¹ Donn prachada dee beese Jeiste am, en saede: "Wan du onns rut driewe deist, dan schekj onns enn dee Haead Schwien enenn".

³² Hee saed to an: "Got!" Donn kjeeme see erut, en fuare enn dee Schwien enenn; en kjikj! dee gaunse Haead moracht aewa daen Aufgrunnt em See enenn, en fesoope enn daut Wota.

³³ Oba dee Schwienshoad rande wajch enne Staut enenn, en fetalda aules waut daen paseat wea dee met dee beese Jeiste besaete weare.

³⁴ Dee gaunse Staut kjeem rut Jesus to trafe, en prachada am daut hee dee ommjaeajent felote sull.