Revised Common Lectionary (Complementary)

123 Til þín hef ég augu mín, þú sem situr á himnum.

² Eins og augu þjónanna mæna á hönd húsbónda síns, eins og augu ambáttarinnar mæna á hönd húsmóður sinnar, svo mæna augu vor á Drottin, Guð vorn, uns hann líknar oss.

³ Líkna oss, Drottinn, líkna oss, því að vér höfum fengið meira en nóg af spotti.

⁴ Sál vor hefir fengið meira en nóg af háði hrokafullra, af spotti dramblátra.

20 Þá svaraði Sófar frá Naama og sagði:

² Fyrir því veita hugsanir mínar mér andsvör og af því að það sýður í mér:

³ Ég verð að hlusta á háðulegar ávítur, en andi minn gefur mér skilning að svara.

⁴ Veist þú, að svo hefir það verið frá eilífð, frá því er menn voru settir á jörðina,

⁵ að fögnuður óguðlegra er skammær og að gleði hins guðlausa varir örskotsstund?

⁶ Þó að sjálfbirgingskapur hans nemi við himin og höfuð hans nái upp í skýin,

⁷ þá verður hann þó eilíflega að engu eins og hans eigin saur, þeir, sem sáu hann, segja: Hvar er hann?

⁸ Hann líður burt eins og draumur, svo að hann finnst ekki, og hverfur eins og nætursýn.

⁹ Augað, sem á hann horfði, sér hann eigi aftur, og bústaður hans lítur hann aldrei framar.

¹⁰ Börn hans sníkja á snauða menn, og hendur þeirra skila aftur eigum hans.

¹¹ Þótt bein hans séu full af æskuþrótti, leggjast þau samt með honum í moldu.

¹⁶ Ekki fylgdum vér uppspunnum skröksögum, er vér kunngjörðum yður mátt og komu Drottins vors Jesú Krists, heldur vorum vér sjónarvottar að hátign hans.

¹⁷ Því að hann meðtók af Guði föður heiður og dýrð, þá er raust barst honum frá hinni dýrlegu hátign: "Þessi er minn elskaði sonur, sem ég hef velþóknun á."

¹⁸ Þessa raust heyrðum vér sjálfir, koma frá himni, þá er vér vorum með honum á fjallinu helga.

¹⁹ Enn þá áreiðanlegra er oss því nú hið spámannlega orð. Og það er rétt af yður að gefa gaum að því eins og ljósi, sem skín á myrkum stað, þangað til dagur ljómar og morgunstjarna rennur upp í hjörtum yðar.

²⁰ Vitið það umfram allt, að enginn þýðir neinn spádóm Ritningarinnar af sjálfum sér.

²¹ Því að aldrei var nokkur spádómur borinn fram að vilja manns, heldur töluðu menn orð frá Guði, knúðir af heilögum anda.